Στη Δύση της χρονιάς που φεύγει...

 Στη Δύση της χρονιάς που φεύγει, κάνε ένα Δώρο στον εαυτό σου: θυμήσου όλα τα ξεχωριστά που σου χάρισε!Ναι, ναι, σίγουρα έζησες δυνατές στιγμές! 

Προσπάθησε να τις φέρεις στο μυαλό σου!

Φτιάξε το αγαπημένο σου ρόφημα, κάθησε κάπου ήσυχα και θυμήσου: 

 Όλα όσα επιθύμισες και ήρθαν μόνα τους στη ζωή σου!

 Μια όμορφη κουβέντα που σου είπαν τη στιγμή που τη χρειαζόσουν!

Θυμήσου πώς ξεπέρασες όλα τα ξαφνικά που σου έτυχαν, τις δοκιμασίες, τις δυσκολίες! 

Θυμήσου πώς διαχειρίστηκες τις κρίσεις στην οικογένεια σου, στην εργασία σου, αλλά και στις προσωπικές σου σχέσεις!

Γράψε τα όλα αυτά σε ένα φύλλο χαρτί, ή στο τετράδιο που γράφεις τις σκέψεις σου!

Συνειδητοποιείς τώρα σε πόσα πράγματα κατάφερες να τα βγάλεις πέρα?

Αισθάνεσαι πόση υποστήριξη έχεις στη ζωή σου από το σοφό και δυνατό σου εαυτό, από τους άλλους και από τη Ζωή; 

Κράτησε όλα αυτά τα μαθήματα στην καρδιά σου. 

Και με χαμόγελο, αυτοπεποίθηση και χαρά, μπες στη νέα χρονιά που έρχεται.

Χρόνια Πολλά με ΥΓΕΙΑ και ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ.

Το 2022 να είναι μία Χρονιά ΕΛΠΙΔΑΣ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ για τον κάθε Άνθρωπο στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο!!!

Χριστούγεννα

 Τα Χριστούγεννα γιορτάζονται στις 25 Δεκεμβρίου και είναι ταυτόχρονα ιερή θρησκευτική γιορτή και παγκόσμιο πολιτιστικό και εμπορικό φαινόμενο. 

Για δύο χιλιετίες, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο το τηρούν με παραδόσεις και πρακτικές που είναι θρησκευτικής και κοσμικής φύσης.

 Οι Χριστιανοί γιορτάζουν την ημέρα των Χριστουγέννων ως την επέτειο της γέννησης του Ιησού από τη Ναζαρέτ, ενός πνευματικού ηγέτη του οποίου οι διδασκαλίες αποτελούν τη βάση της θρησκείας τους. 

Λίγοι, όμως, γνωρίζουν πως τα Χριστούγεννα έχουν μια ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων. 
Τα περισσότερα έθιμα των Χριστουγέννων προέρχονται από πανάρχαια έθιμά. Ακόμα κι οι εικόνες των Χριστουγέννων που βλέπουμε στις εκκλησιές έχουν εμπνευστεί από την αρχαία τέχνη.
 H Εκκλησία ξεκίνησε να γιορτάζει τα Χριστούγεννα τον 4ο αιώνα μ.Χ., ενώ μέχρι τότε η μεγαλύτερη γιορτή ήταν τα Θεοφάνια. Ωστόσο, όλοι οι λαοί της Ευρώπης είχαν τις δικιές τους γιορτές την εποχή του χειμερινού ηλιοστασίου. 

Τα δημοφιλή έθιμα περιλαμβάνουν την ανταλλαγή δώρων, το στολισμό χριστουγεννιάτικων δέντρων, την εκκλησιαστική επίσκεψη, το να μοιράζεσαι γεύματα με την οικογένεια και τους φίλους και, φυσικά, να περιμένεις τον Άγιο Βασίλη.

Τα "Νικολοβάρβαρα" και ο ερχομός του Χειμώνα

Είθισται το εορταστικό τριήμερο 4, 5 και 6 Δεκεμβρίου να το ονομάζουμε αλλιώς και «Νικολοβάρβαρα», από τις γιορτές της Αγίας Βαρβάρας, του Αγίου Σάββα και του Αγίου Νικολάου. Σύμφωνα δε με τη λαϊκή παράδοση ο χειμώνας επίσημα αρχίζει, πάντα, από τα “Νικολοβάρβαρα”.

Το …περίεργο «τρίγωνο» που σχηματίζεται στις 4, 5 και 6 Δεκεμβρίου, δεν είναι άλλο από το τρίγωνο της Αγίας Βαρβάρας, του Αϊ Σάββα και του Αγίου Νικόλα, το οποίο ο λαός μας ονόμασε πολύ εύστοχα «Νικολοβάρβαρα».

ΟΤΑΝ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ...

Μια από τις πιο θλιβερές στιγμές της ζωής μας έρχεται όταν η πόρτα του σπιτιού των παππούδων μας είναι κλειστή για πάντα, και όταν κλείνει αυτή η πόρτα, οριστικοποιούμε τις συναντήσεις με όλα τα μέλη της οικογένειας, που σε ειδικές περιστάσεις όταν συναντιούνται, σαν να ήταν πραγματική οικογένεια, γεμάτοι από την αγάπη των παππούδων.

Όταν κλείνουμε το σπίτι των παππούδων, τελειώνουμε τα μεσημέρια της χαράς με τους θείους, ξαδέλφια, εγγόνια, ανίψια, γονείς!

Ο χρόνος περνάει ενώ περιμένεις αυτές τις στιγμές, και χωρίς να το συνειδητοποιήσεις, πήγαμε από το να είμαστε παιδιά ανοίγοντας δώρα, στο να καθόμαστε δίπλα σε ενήλικες στο ίδιο τραπέζι, να πηγαίνουμε από το γεύμα στο επιδόρπιο, στο δείπνο και στον καφέ, γιατί όταν είσαι στην οικογένεια ο χρόνος δεν περνάει και ο καφές είναι ιερός.

Έτσι, εάν μια μέρα έχετε την ευκαιρία να χτυπήσετε την πόρτα του σπιτιού και κάποιος σας ανοίξει από μέσα, πρέπει να το εκμεταλλευτείτε κάθε φορά που μπορείτε, γιατί το να μπείτε εκεί μέσα είναι φανταστικό να δείτε τους παππούδες σας ή τους ηλικιωμένους σας, να κάθονται περιμένοντας να σου δώσουν ένα φιλί, να νιώσεις το πιο υπέροχο συναίσθημα που μπορείς να έχεις στη ζωή σου.

Ύψωση του Τιμίου ☦ και Ζωοποιού Σταυρού -14 Σεπτεμβρίου

«Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.»

Το 326 μ.Χ. η Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει το Θεό για τους θριάμβους του γιου της Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Θείος ζήλος όμως, έκανε την Άγια Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού.

Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός ναός της θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές. Σε κάποιο σημείο, βρέθηκαν τρεις σταυροί. Η συγκίνηση υπήρξε μεγάλη, αλλά ποιος από τους τρεις ήταν του Κυρίου; Τότε ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος με αρκετούς Ιερείς, αφού έκανε δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας ευσεβέστατης κυρίας που είχε πεθάνει. Όταν ήλθε η σειρά και άγγιξε τον τρίτο σταυρό, που ήταν πραγματικά του Κυρίου, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε.

29 Αυγούστου: Εορτή της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου

 Τη μνήμη της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού τιμά σήμερα, 29 Αυγούστου, η Εκκλησία μας.

«Ουκ εξεστί σοί έχειν, τήν γυναίκα τού αδελφού σου». Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο όποιος ζει ακόμα.

Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, που αποτελούσαν μαχαιριές στις διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα και της παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος, που ήταν, γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου.

Αύγουστε καλέ μου μήνα να ‘σουν δυο φορέςχρόνο!

Η πιο διαδεδομένη και γνωστή παροιμία –απόφθεγμα του καλοκαιριού. Και πιο γνωστή στους μαθητές αλλά και στους εργαζόμενους, που οι περισσότεροι αυτόν τον μήνα παίρνουν την άδειά τους και ξεκουράζονται. Γι΄ αυτό και η παροιμία-ευχή δηλώνει την επιθυμία των ανθρώπων να ήταν ο μήνας Αύγουστος ακόμη μια φορά.Φτάσαμε ήδη στον 8ο μήνα του χρόνου, που είναι όμως ο τελευταίος για το εκκλησιαστικό έτος. Όσοι θυμάστε αυτά που λέχθηκαν για τους προηγούμενους μήνες, γνωρίζετε ότι στο ρωμαϊκό ημερολόγιο είναι ο έκτος μήνας.

O Ιούνιος λέγεται και Θεριστής!

 Ο Ιούνιος, ή Ιούνης, είναι ο έκτος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό Ημερολόγιο κι έχει 30 ημέρες.

Είναι ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού και με την έλευσή του ξεκινά και επίσημα η πιο ζεστή εποχή του χρόνου!

Τα όνομά του προέρχεται από την λατινική ονομασία της θεάς Ήρας (Juno)προστάτιδα του οίκου και του γάμου που γιορταζόταν την πρώτη μέρα αυτού του μήνα και όλος ο μήνας ήταν αφιερωμένος σ αυτήν. Είναι ο μήνας που ώριμο πια το στάχυ θα δώσει τον πολυπόθητο καρπό του που θα αποτελέσει τη βασική πρώτη ύλη για την παραγωγή του ψωμιού.

Η γιορτή του Θερισμού

Το μεγάλο Θέρος θα αρχίσει από τα τέλη Μαΐου και θα ολοκληρωθεί αρχές του Ιούλη με ένα σωρό προετοιμασίες για τους θεριστάδες από τα χρόνια τα παλιά μέχρι και τις μέρες μας. Ο Θερισμός ήταν μια μεγάλη και ξεχωριστή « γιορτή». Κι επειδή πολλά από τα έθιμα τα παλιά δεν υπάρχουν πια , αξιοσημείωτο θα ήταν να αναφέρουμε το περίφημο « παιχνίδι του λαγού »για μεγαλύτερη διάθεση για την σκληρή αυτή δουλειά , που παιζόταν από επαγγελματίες θεριστές , μεγαλοσώμους άνδρες που χωρίζονταν σε « βαρείς» με γρηγοράδα στις κινήσεις και αποδοτικότητα και σε « ελαφρείς » άνδρες μετρίου αναστήματος και ευκίνητους. 

27 ΜΑΙΟΥ -ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΡΩΣΟΣ

 Ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος, γεννήθηκε σε ένα χωριό της Ν. Ρωσίας, γύρω στα 1690, από ενάρετους και πιστούς Ορθόδοξους γονείς.

Στα χρόνια του Μεγάλου Πέτρου, έλαβε μέρος στο Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1710-11 και αιχμαλωτίστηκε - όπως και χιλιάδες άλλοι συμπολεμιστές του - από τους Τατάρους! Αυτοί με τη σειρά τους, τον πούλησαν σε ένα Οθωμανό Αξιωματικό Ίππαρχο, ο οποίος έμενε στο Προκόπι της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία.

Εκεί, παρότι πιέστηκε σκληρά να αρνηθεί την Πίστη μας, απαντούσε ακλόνητος «Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θέλω να θα πεθάνω», χωρίς να καμφθεί από τα φρικτά και απάνθρωπα βασανιστήρια, που του καίγανε ως και το κεφάλι με πύρινο τάσι, γινόμενος Ομολογητής γενναίος!

Τότε είναι που τον έριξε ο Τούρκος σε ένα υπόγειο στάβλο, όπου και έζησε με ταπείνωση και τέλεια υπομονή, μαζί με τα ζώα, ξυπόλητος, στο κρύο, στη σκλαβιά, σε μια τιτάνια πνευματική άσκηση, δοξάζοντας το Θεό.

9 Μαΐου, 2021 - Ημέρα της μάνας...

Ημέρα της μάνας,ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ σήμερα... Νομίζω δεν χρειαζόταν, δεν χρειαζόταν γιατί κάθε ημέρα, ημέρα της μάνας είναι. Όλος ο χρόνος ημέρες της μάνας είναι, όλα τα χρόνια είναι γιομάτα με ημέρες της μάνας...Άλλως τε τι καινούργιο να πούμε εμείς για τη μάνα; Πριν από μας , ποιητές, φιλόσοφοι, γίγαντες της πέννας , τα είπαν όλα, την ύμνησαν τη μάνα. Εμείς μόνο κάποια σχόλια μπορούμε να κάνουμε, τίποτα περισσότερο...

Όμως, με την ευκαιρία αυτή, παρακολούθησα την εκτέλεση ενός τραγουδιού για την μάνα, από έναν δικό μας εξαίρετο καλλιτέχνη (Ππαπακωνσταντίνου) που είχε τραγουδήσει παλιότερα ο Σαρλ Ασναβούρ.

Ημέρα της Μητέρας στην Αρχαία Ελλάδα!

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν πολύ σεβασμό για τη μητέρα και την τιμήσαν ανάλογα ως τη ζωή, αιώνες πριν από τη γιορτή της Ημέρας της Μητέρας στη Δύση.

Η Μητέρα Γη (Γαία), σύζυγος του Ουρανού, ήταν η προσωποποίηση της φύσης που γεννά τα πάντα και λατρευόταν ως η απόλυτη θεότητα.

Η Γαία είναι η προγονική μητέρα - μερικές φορές παρθενογόνος - όλης της ζωής. Είναι η μητέρα του Ουρανού (του ουρανού), από την οποία η σεξουαλική ένωση έφερε τους Τιτάνες (οι ίδιοι γονείς πολλών από τους Ολυμπιακούς θεούς), τους Κύκλωπες και τους Γίγαντες. καθώς και του Πόντου (από τη θάλασσα), από την οποία ένωσε τους αρχέγονους θεούς της θάλασσας.

Ένα Εκπληκτικό Μάθημα...

 Όταν η μετάδοση της σοφίας για βασικές αξίες της ζωής γίνεται σε εκπαιδευτικό περιβάλλον, έχει τόσο μεγάλο αντίκτυπο...

Μια δασκάλα έφερε μπαλόνια στο σχολείο. Ζήτησε από τους μαθητές να τα φουσκώσουν και να γράψουν το όνομα τους πάνω. Αφού τα παιδιά φούσκωσαν τα μπαλόνια και έγραψαν το όνομα τους, η δασκάλα τα πήρε και τα άδειασε στο διάδρομο του σχολείου ανακατεύοντας τα.

«Έχετε 5 λεπτά να βρείτε το μπαλόνι που γράφει το όνομα σας» είπε. Τα παιδιά έψαξαν μανιωδώς τα μπαλόνια, αλλά κανένα δεν βρήκε το δικό του.

Τότε η δασκάλα τους ζήτησε να πιάσουν το πρώτο μπαλόνι που θα βρουν και να το δώσουν στο παιδί που γράφει το όνομα του. Σε λιγότερο από δύο λεπτά, όλοι κρατούσαν το δικό τους μπαλόνι.

Τότε η δασκάλα είπε στα παιδιά:

«Αυτά τα μπαλόνια είναι σαν την ευτυχία. Δε θα τη βρούμε αν ψάχνουμε μόνο τη δική μας. Αν όμως νοιαζόμαστε και για την ευτυχία του άλλου, τότε αυτό θα μας βοηθήσει σίγουρα να βρούμε τη δική μας.»

(από φίλο στο F/B)

Γνωρίζετε την Κυρά Σαρακοστή σχετικά με τα Ελληνική έθιμα και την παράδοση ?

 Η Κυρά Σαρακοστή έθιμο: Είναι ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.

Η Κυρά Σαρακοστή έθιμο: Ένα από τα παλαιότερα ελληνικά έθιμα για τη σαρακοστή και το Πάσχα είναι η Κυρά Σαρακοστή, η οποία είναι ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής. Ειδικότερα, οι εβδομάδες είναι επτά, για αυτό και η Κυρά Σαρακοστή έχει επτά πόδια. Ένα πόδι για κάθε εβδομάδα.

Τι έκαναν οι παλιοί για την Κυρά Σαρακοστή

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women’s Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου.

 Η «Ημέρα της Γυναίκας», αποτελεί τιμή στους πολλαπλούς ρόλους της γυναίκας, ως μητέρας, συζύγου, εργαζόμενης, ενεργού μέλους της κοινωνίας μας, αλλά και της προσφοράς της στην οικογένεια και στο κοινωνικό σύνολο. 

Η μέρα αυτή είναι επέτειος – σύμβολο των αγώνων, των θυσιών, αλλά και των κατακτήσεων όλων των γυναικών του κόσμου!

Η 8η Μαρτίου είναι η ημέρα του παγκόσμιου εορτασμού της γυναίκας, μια ημέρα αφιερωμένη στην προσωπικότητα και τους αγώνες της!

Χρόνια Πολλά σε όλες τις γυναίκες του κόσμου!

Χρόνια Πολλά σε κάθε γυναίκα ξεχωριστά!

Η Μεσσηνία έχει ως πρωτεύουσα την Καλαμάτα, που είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο για τις περίφημες ελιές της!

 Νομός Μεσσηνίας - Καλαμάτα

Ο Ευριπίδης ονομάζει την Μεσσηνία «Καλλίκαρπο» λόγω της ομορφιάς και της εύφορης πλούσιας γης της. 

Η Μεσσηνία, Γη της Ελιάς και του Λαδιού, παράγει τις ξακουστές σε όλο τον κόσμο Ελιές και λάδι Καλαμών. Κυρίως το ονομαστό ανά την υφήλιο Ελαιόλαδο Μεσσηνίας: ένα 100% Φυσικό Φρουτοχυμό, Υψηλοτάτης Ποιότητας και Μοναδικής Διατροφικής Αξίας, που πληθώρα χημικών αναλύσεων το κατατάσσει στην κατηγορία του Εξαιρετικού Παρθένου Ελαιολάδου. Από τον 12ο π.Χ. αιώνα στην εύφορη περιοχή της Μεσσηνίας καλλιεργείται το Ιερό δέντρο της ελιάς.

Greece 2021 -Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Γέρος του Μοριά

 «Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση».

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε την ημέρα της Λαμπρής, στην παλιά Μεσσηνία το 1770. Ο «Γέρος του Μωριά», έχει μείνει στη συνείδηση όλων ως η πιο εμβληματική μορφή του Αγώνα. Η κατάληψη της Καλαμάτας, η μάχη στο Βαλτέτσι, η άλωση της Τριπολιτσάς, έφεραν τη σφραγίδα της στρατιωτικής του ιδιοφυΐας. Μετά την καταστροφή του στρατού του Δράμαλη στη μάχη των Δερβενακίων, χρίστηκε αρχιστράτηγος των Επαναστατικών δυνάμεων. 

Μετά την Επανάσταση και τη δημιουργία του Ελληνικού Κράτους πέρασε από δίκη και καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο βασιλιάς Όθωνας ωστόσο του χάρισε την ποινή, τον διόρισε αντιστράτηγο και σύμβουλο Επικρατείας του. 

Η ηγετική αυτή μορφή της Ελληνικής Επανάστασης πεθαίνει σαν σήμερα το 1843, σε ηλικία 73 χρόνων. #Greece2021 🇬🇷

*Το κείμενο σε εισαγωγικά αποτελεί απόσπασμα από την ομιλία του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα το 1838

Πηγή:Greece 2021

Ο Ρήγας Βελεστινλής (Φεραίος) - Με αφορμή τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 -

 Ο Ρήγας Βελεστινλής (Φεραίος) υπήρξε πρόδρομος και πρωτεργάτης του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Γεννήθηκε το 1757 στο Βελεστίνο της Μαγνησίας. Το θεωρούμενο ως πραγματικό του επώνυμο Αντώνιος Κυριαζής ή Κυρίτζης δεν επιβεβαιώνεται από τη σύγχρονη έρευνα. Ο ίδιος προτιμούσε να χρησιμοποιεί ως επώνυμο αυτό της γενέτειράς του, ενώ οι Έλληνες διανοούμενοι που ζούσαν στην εξορία τον αποκαλούσαν Φεραίο, επειδή στην αρχαιότητα η πόλη του ονομαζόταν Φεραί.

  Ο νεαρός Ρήγας εγκατέλειψε το Βελεστίνο πολύ νωρίς, αφού πρώτα πήρε τη βασική του μόρφωση. Το 1785 πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνέχισε τις σπουδές του κι εντάχθηκε στο περιβάλλον των Φαναριωτών, ενώ το 1788 εγκαταστάθηκε στη Βλαχία ως διοικητικός υπάλληλος.

   Στα χρόνια που ακολούθησαν διακρίθηκε ως λόγιος και συγγραφέας. Το 1790 και το 1796 ταξίδεψε στη Βιέννη για να τυπώσει τα βιβλία του, μεταξύ αυτών το «Σχολείο των ντελικάτων εραστών», το «Φυσικής Απάνθισμα», ο «Ηθικός Τρίποδας» και ο «Ανάχαρσις».

Ως κορυφαίο έργο του, πάντως, θεωρείται η «Νέα Πολιτική Διοίκησις των κατοίκων της Ρούμελης, της Μικράς Ασίας, των Μεσογείων Νήσων και της Βλαχομπογδανίας» που περιείχε:τον Θούριο, γνωστό επαναστατικό άσμα μία επαναστατική προκήρυξη

τη διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου σύμφωνα με τα πρότυπα των Γάλλων Διαφωτιστών

το Σύνταγμα του Ρήγα

Το πολιτικό όραμα του Ρήγα συνίστατο στη δημιουργία μιας πολυεθνικής βαλκανικής επικράτειας που θα ήταν απαλλαγμένη από τις αγκυλώσεις της οθωμανικής πολιτικής και στην οποία οι Έλληνες θα είχαν κυρίαρχη θέση. Για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου προσπάθησε να εξεγείρει όλους τους υπόδουλους στους Οθωμανούς λαούς της Βαλκανικής εναντίον του κοινού τυράννου.

   Επεδίωξε, μάλιστα, να συναντήσει τον Μεγάλο Ναπολέοντα για να ζητήσει τη βοήθειά του. Συνελήφθη, όμως, στις 8 Δεκεμβρίου του 1797 από τους Αυστριακούς στην Τεργέστη και παραδόθηκε στους Τούρκους, οι οποίοι τον σκότωσαν δια στραγγαλισμού στις 12 Ιουνίου του 1798 στο Βελιγράδι.

Πηγή:Vasilis Giannakopoulos, 

ΚΑΛΟΥΣΙ (KALOUSI) ΑΧΑΙΑΣ

Υπαπαντή του Κυρίου : Τι γιορτάζουμε σήμερα

 Η Υπαπαντή του Κυρίου είναι μία από τις 12 μεγάλες εορτές της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας («Δωδεκάορτον»)

Δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης, σε ανάμνηση της έλευσης του μικρού Χριστού από τους γονείς του στον Ναό των Ιεροσολύμων και της υποδοχής του από τον πρεσβύτη ιερέα Συμεών.

Εορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου, μαζί με την ανάμνηση του γεγονότος του καθαρισμού της Παναγίας από τη λοχεία (σαραντισμός). Η Υπαπαντή του Κυρίου είναι μία από τις 12 μεγάλες εορτές της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας («Δωδεκάορτον»). Στον αγγλόφωνο κόσμο είναι γνωστή ως Candlemas. Η λέξη Υπαπαντή σημαίνει προϋπάντηση στην κοινή ελληνιστική.

Στις 2 Φεβρουαρίου έχουν την ονομαστική τους εορτή η Υπαπαντή, ο Παναγιώτης, η Μαρία και η Δέσποινα.

Το εκκλησιαστικό γεγονός της Υπαπαντής του Κυρίου, που εξιστορεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς (β, 22-38), συνέβη σαράντα ημέρες μετά τη γέννηση του Ιησού. Επειδή, σύμφωνα με το μωσαϊκό νόμο, ήταν το πρώτο παιδί της οικογένειας και μάλιστα αγόρι, έπρεπε να αφιερωθεί στον Θεό και συγχρόνως οι γονείς να προσφέρουν σε Αυτόν μία μικρή θυσία από ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια. Το ζευγάρι του Ιωσήφ και της Μαρίας προϋπάντησε στο ναό ο υπερήλικας Συμεών, ο οποίος δέχθηκε τον Ιησού στην αγκαλιά του, η οποία φωτίστηκε από το Άγιο Πνεύμα. Ο πρεσβύτης ιερέας είχε λάβει υπόσχεση από τον Θεό ότι δεν θα πεθάνει, προτού δει τον Χριστό και

Τον ευχαρίστησε με τα λόγια:

Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα κατά το ρήμα σου εν ειρήνη,

ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου,

ό ητοίμασας κατά το πρόσωπον πάντων των λαών,

φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου Ισραήλ.

Αρχικά, η Υπαπαντή γιορταζόταν στον βυζαντινό κόσμο στις 14 Φεβρουαρίου. Ήταν μία μάλλον μικρή θρησκευτική εορτή, την οποία ανήγαγε σε δεσποτική ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός το 542 και επέβαλε να εορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου, προκειμένου να ζητήσει τη μεσιτεία του Κυρίου για ένα λοιμό που είχε ενσκήψει στην επικράτειά του. Σήμερα, μόνο η Αρμενική Εκκλησία τιμά την Υπαπαντή στις 14 Φεβρουαρίου, ενώ όσοι Χριστιανοί ακολουθούν τον Ιουλιανό Ημερολόγιο («παλαιοημερολογίτες») γιορτάζουν την Υπαπαντή στις 15 Φεβρουαρίου. Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάζεται η Υπαπαντή του Κυρίου στην Καλαμάτα, όπου πανηγυρίζει ο ομώνυμος Ναός. Οι θρησκευτικές εκδηλώσεις ξεκινούν στις 27 Ιανουαρίου και ολοκληρώνονται στις 9 Φεβρουαρίου.

Την ημέρα της Παναγίας της Παπαντής αργούν οι μυλωνάδες της Κρήτης. Τιμούν την Παναγία τη Μυλιαργούσα, που την έχουν για προστάτιδά τους. Την αργία τηρούν και οι αγρότες για να μην πέσει χαλάζι και καταστρέψει τη βλάστηση. Χαρακτηριστικές και οι μετεωρολογικού περιεχομένου παροιμίες της ημέρας: «Καλοκαιρία της Παπαντής, μαρτιάτικος χειμώνας» και «Ο,τι καιρό κάνει της Παπαντής, θα τον κάμει σαράντα μέρες».

Απολυτίκιο Υπαπαντής

Χαίρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε· εκ σου γαρ ανέτειλεν ο Ήλιος της

δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών, φωτίζων τους εν σκότει. Ευφραίνου και συ

Πρεσβύτα δίκαιε, δεξάμενος εν αγκάλαις, τον ελευθερωτήν των ψυχών ημών,

χαριζόμενον ημίν, και την Ανάστασιν.

Κοντάκιο Υπαπαντής

Ο μήτραν παρθενικήν αγιάσας τω τόκω σου, και χείρας του Συμεών ευλογήσας

ως έπρεπε, προφθάσας και νυν έσωσας ημάς, Χριστέ ο Θεός. Αλλ’ ειρήνευσον

εν πολέμοις το πολίτευμα, και κραταίωσον βασιλείς, ους ηγάπησας, ο μόνος

φιλάνθρωπος.

Πηγή: SanSimera.gr

Παπαφλέσσας (1786 – 1825) - Με αφορμή τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821

 Κληρικός, από τους σημαντικότερους αγωνιστές της Επανάστασης του ‘21.

    Ο Γεώργιος Δικαίος Φλέσσας, όπως ήταν το κοσμικό του όνομα, γεννήθηκε το 1786 ή το 1788 στην Πολιανή Μεσσηνίας. Φοίτησε στην ονομαστή Σχολή της Δημητσάνας και το 1816 εκάρη μοναχός στο μοναστήρι της Βαλανιδιάς στην Καλαμάτα κι έλαβε το όνομα Γρηγόριος. Ζωηρός και εριστικός ως χαρακτήρας, γρήγορα ήλθε σε ρήξη με τον ηγούμενό του και πήγε να μονάσει στο μοναστήρι της Ρεκίτσας, μεταξύ Μυστρά και Λεονταρίου.

Στις αρχές του 1818 μάλωσε μ’ ένα Τούρκο αγά της περιοχής για κάποια διαφιλονικούμενα κτήματα και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη. Λίγο προτού εγκαταλείψει την Πελοπόννησο κι ενώ καταδιώκετο από Τούρκους οπλοφόρους, φέρεται να τους είπε: «Άιντε ρε και πού θα μου πάτε! Θα ξαναγυρίσω πάλι ή δεσπότης ή πασάς και τότε θα λογαριαστούμε!»

Στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, ο οποίος τον κατήχησε και τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία στις 21 Ιουνίου του 1818 με το συνθηματικό όνομα Αρμόδιος. Την ίδια περίοδο έγινε αρχιμανδρίτης από τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε'. 

Από τη στιγμή που έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας, ο Παπαφλέσσας αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι στην υπόθεση του εθνικού ξεσηκωμού. Παρορμητικός και ενθουσιώδης, ταξίδεψε γι’ αυτόν το σκοπό στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και άλλοτε με ψέμματα και άλλοτε με αλήθειες κατάφερε να ενθουσιάσει και να παρασύρει πολλούς Έλληνες. Δικαιολογημένα κάποιος βιογράφος του του έδωσε το όνομα «μπουρλοτιέρης των ψυχών». Η τακτική, όμως, που ακολούθησε, θεωρήθηκε από ηγετικά στελέχη της Φιλικής Εταιρείας επικίνδυνη για την αποκάλυψη των σχεδίων της και αποφασίζεται να σταλεί στον Μοριά, όπου οι συνθήκες ήταν ευνοϊκότερες για οργανωτική δράση.

  Στις αρχές του 1821, με έξοδα του Παναγιώτη Σέκερη, έφτασε στην Πελοπόννησο, εμφανιζόμενος άλλοτε ως πατριαρχικός έξαρχος και άλλοτε ως εκπρόσωπος της ανωτάτης αρχής της Φιλικής Εταιρείας. Στη μυστική Σύσκεψη της Βοστίτσας, όπως ονομαζόταν τότε το Αίγιο (26-30 Ιανουαρίου 1821), στην οποία πήραν μέρος εξέχοντα μέλη της Φιλικής Εταιρείας, ο Παπαφλέσσας επέμεινε στην αναγκαιότητα άμεσης έναρξης του Αγώνα, βεβαιώνοντας ότι θα τον ενίσχυε αποτελεσματικά η Ρωσία. Οι πρόκριτοι και οι αρχιερείς δεν πείστηκαν από τα λεγόμενά του και η σύσκεψη διαλύθηκε άδοξα. 

Oργισμένος, ο Παπαφλέσσας έφυγε για τη Μάνη, όπου συναντήθηκε με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Στις 23 Μαρτίου συμμετείχε με πολλούς Μοραΐτες καπεταναίους στην απελευθέρωση της Καλαμάτας. Από εκείνη τη στιγμή, ο Παπαφλέσσας πετά το ράσσο, το οποίο δεν τίμησε ιδιαίτερα, και φορά τη στολή του πολεμιστή. Όπου περνά, ενθουσιάζει και ξεσηκώνει τους Έλληνες. Κλείνεται να πολεμήσει στο κάστρο του Άργους και ύστερα παίρνει μέρος σε πολλές μάχες (Δερβενάκια και άλλες μικρότερες).

    Τον Δεκέμβριο του 1821 έλαβε μέρος στην Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου και το 1823 στη Β' Εθνοσυνέλευση του Άστρους. Στις 27 Απριλίου του 1823 ανέλαβε το Μινιστέριο (Υπουργείο) των Εσωτερικών και την 1η Ιουλίου του ίδιου χρόνου και το Μινιστέριο της Αστυνομίας. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, παρά το γεγονός ότι ήταν παλιός συνεργάτης του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, βρέθηκε στο αντίπαλο στρατόπεδο. Οι ένοπλες συγκρούσεις του με τους Κολοκοτρωναίους αποτελούν μελανή σελίδα στην όλη δράση του.

    Εν τούτοις, μόλις πάτησε το πόδι του ο Ιμπραήμ στο Μοριά το 1825, πρότεινε την αποφυλάκιση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και άλλων αντικυβερνητικών αγωνιστών, ενώ ο ίδιος όντας ακόμη Μινίστρος των Εσωτερικών και της Αστυνομίας ξεκίνησε για τη Μεσσηνία για να χτυπήσει τον εισβολέα. Ταμπουρώθηκε στο Μανιάκι, με την απόφαση να νικήσει ή να πέσει. Στις 20 Μαΐου δέχθηκε επίθεση από τις υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού κι έπεσε ηρωικά μαχόμενος, ύστερα από οκτάωρη σκληρή μάχη.

Πηγή:Vasilis Giannakopoulos, 

ΚΑΛΟΥΣΙ (KALOUSI) ΑΧΑΙΑΣ

Ο ήλιος έχει πολλά οφέλη για την υγεία!

Ο ήλιος έχει ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία μας!

Ο ήλιος επιδρά στα εγκεφαλικά κέντρα που ρυθμίζουν το κιρκαδικό ρολόι μας και τη διάθεσή μας και την εγρήγορση.

Τα κύτταρα στον αμφιβληστροειδή, παίζουν σημαντικό ρόλο στη σηματοδότηση των κέντρων του εγκεφάλου μας που ρυθμίζουν τους κιρκαδικούς ρυθμούς, ενισχύουν την εγρήγορση, βοηθούν στη μνήμη και τη γνωστική λειτουργία και αυξάνει τη διάθεση. Αυτά τα αποτελέσματα έχουν αποδοθεί σε μια χρωστική στο μάτι που ονομάζεται μελανοψίνη, η οποία είναι ευαίσθητη στο μπλε φως, και οι ερευνητές λένε ότι οι φωτοϋποδοχείς των κωνίων είναι χίλιες φορές πιο ευαίσθητοι στο φως από τη μελανοψίνη.

Το Θαύμα της Βασιλόπιτας! Καλή Χρονιά, 2021!

Πηγή:Ιησούς Χριστός Νικά