Η Επανάσταση της ελπίδας

 ...ζωή και ελπίδα.

 "Dum spiro, spero" : εφόσον αναπνέω, ελπίζω! Ήταν η πρώτη φράση ενός παλιού λατινικού αναγνωσματαρίου, μια φράση που παρά το χρηστικό χαρακτήρα της, δίνει το φιλοσοφικό στίγμα της ανθρώπινης ύπαρξης: ζωή και ελπίδα. Ένα στίγμα, που θα έπρεπε, ίσως, να είναι ο ψυχικός βηματοδότης κάθε παραπαίοντος ανθρώπου, το φως που δείχνει το στενό μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή. Το φως, όμως, δεν είναι χρήσιμο στους τυφλούς και, δυστυχώς, ο σημερινός άνθρωπος είναι ένας εκούσιος τυφλός, αφού οικειοθελώς κλείνει τα μάτια του στα προβλήματα του καιρού του. Χωρίς ηθικό έρμα, όσο ζει απελπίζεται. Ο στρουθοκαμηλισμός φαντάζει στα μάτια του σαν η πιο εύκολη λύση. Αλλά αν δεν υπάρχουμε εμείς για τα προβλήματα, δεν σημαίνει πως τα προβλήματα δεν υπάρχουν για μας.

ΓΑΙΑ - Ένα Ποίημα στη Μητέρα Φύση

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ

«Στον Απόλλωνα δίνω τον όρκο, στο γιατρό και Θεό Ασκληπιό, στην Υγεία Θεά και Πανάκεια

και ως μάρτυρες όλους καλώ τους Θεούς και Θεές

πως τον όρκο τούτον δω θα τηρήσω εγώ και αυτήν την γραπτή συμφωνία όπως κρίνω και όπως μπορώ.

Να νομίζω πως είναι εκείνος που με δίδαξε τούτη την τέχνη με αυτούς που με γέννησε ίσος.

Στην ζωή μου αυτός να μετέχει και όσα πρέπει σε αυτόν να οφείλω

και τους άρρενες τούτου απογόνους σαν αδέλφια δικά μου να βλέπω και την τέχνη αυτήν να διδάξω,

αν αυτοί θελήσουν να μάθουν, χωρίς σύμφωνο ή άλλη αμοιβή.

Τα αρχικά και μετά να διδάξω τα μαθήματα κι όλες τις γνώσεις, γενικές και ειδικές,

στα παιδιά τα δικά μου κι εκείνου επίσης του δασκάλου που δίδαξε εμένα και σε όσους τον όρκο έχουν δώσει

του γιατρού μαθητές κι έχουν γίνει, με γραπτή συμφωνία, δικοί μου και σε άλλον κανένα πια.

Πως σε δίαιτες χρήση θα κάνω με σκοπό την ωφέλεια αρρώστων κατά δύναμη που έχω

και κρίση κι αδικία αν φέρω και βλάβη θα αποφεύγω αυτές φυσικά.
Δεν θα δώσω ποτέ σε κανέναν δηλητήριο θάνατο να βρει, έστω και αν μου ζητήσει αυτό

κι ούτε σύσταση τέτοια θα κάνω. Και ομοίως εγώ σε γυναίκα δεν θα δώσω για έκτρωση μέσο.

Την ζωή την δική μου και τέχνη θα φυλάξω αγνή και όσια.

Δεν θα κάνω ακόμη ευνούχος ούτε και όσους λιθίαση έχουν,

αλλά τούτη την πράξη θα αφήσω σε ανθρώπους εργάτες να κάνουν.

Σε όσα σπίτια εγώ κι αν θα πάω για ωφέλεια θα μπω των αρρώστων μακριά από κάθε αδικία

εθελούσια και άλλη φθορά κι από έργα ακόμη σε γυναίκας το σώμα και άνδρα ελευθέρων ακόμη και δούλων.

Κι όσα δω θεραπεία όταν κάνω ή ακούσω και εκτός θεραπείας στην ζωή των ανθρώπων,

αν πρέπει να μην βγουν προς τα έξω ποτέ, θα σωπαίνω αυτά θεωρώντας μυστικά ότι πρέπει να μείνουν.

Αν λοιπόν τούτον τον όρκο τηρήσω και δεν κάνω παράβαση, είθε τη ζωή να απολαύσω

και τέχνη κι από όλους εκτίμηση να έχω τους ανθρώπους για πάντα.

Μα αν αυτόν τον όρκο παραβώ και αθετήσω από αυτά αντίθετα να βρω.»

Ποιητική απόδοση από τον φιλόλογο Σταύρο Ι. Σπυρώνη




ΠΗΓΗ: hippocratesgarden.gr/

Μια ελβετίδα εξηγεί γιατί μισεί τους Ελληνες

Σ’ ένα βιβλίο με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» είναι καταγεγραμμένη η ενδιαφέρουσα αφήγηση μίας Ελβετίδας,   η οποία εξηγεί γιατί οι Ευρωπαίοι και γενικότερα οι ξένοι, συμπεριφέρονται με ελεεινό τρόπο κατά των Ελλήνων.

«Τα ζώα δεν συγχωρούν ποτέ στον άνθρωπο τη βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώθουν ότι αυτή η βελτίωση τ’ απομακρύνει από τη φύση τους. και όποτε δίνεται η ευκαιρία το μίσος εκρήγνυται».

Για να κατανοήσει ο αναγνώστης τη δήλωση, η Ελβετίδα κάνει τον εξής εκπληκτικό παραλληλισμό:

«Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει μ’ εμάς τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες! Αν υπάρχει μια φυλή στον κόσμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»! Και τεκμηριώνει την άποψή της λέγοντας ότι στα γυμνασιακά της χρόνια ένιωθε “ψυχικά καταπιεσμένη” γιατί “Οι Σοφοί μας Δάσκαλοι δεν μας δίδαξαν τίποτα που να μην το είχαν ήδη Ανακαλύψει, Εξηγήσει, να μην να μην το είχαν Τεκμηριώσει, να μην το είχαν Τελειοποιήσει οι Αρχαίοι Έλληνες”! Κι αν κάποτε ανέφεραν κανένα άλλον συγγενή της Γνώσης και της Σοφίας, που δεν ήταν Έλληνας, στο τέλος πάντα κατέληγαν ότι η Γνώση του και η Σοφία του ήταν βασισμένη επάνω στη Σοφία κάποιου Έλληνα Φιλόσοφου! Σιγά σιγά ένιωθα πως οι Γνώσεις μου, οι Σκέψεις μου, τα Αισθήματά μου, η Προσωπικότητά μου, ο Κόσμος μου, η Ύπαρξή μου ως το πιο έσχατο κύτταρό μου ήταν όλα επηρεασμένα, ήταν ταγμένα σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε “*Η Φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων*”!

Αυτά όλα καταστάλαζαν στα βάθη της ψυχής της Ελβετίδας «*ένα φλογερό μίσος για καθετί το ελληνικό*»! Και η συνέχεια: «Αργότερα στο πανεπιστήμιο, η κατάσταση έγινε δραματική. Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης απ’ την άλλη! Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη! Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός τ’ απόγευμα! Παύλος ο Αιγινίτης από ‘δω, Στέφανος ο Αθηναίος από ‘κει. Δεν μπορούσα ν’ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου την ελληνική παρουσία. Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρω μια δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μια όμορφη, μια μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές! Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο τω ν θαλασσών και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης! Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό!

 Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους Έλληνες. Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χυμάμε, τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε. Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε είμαστε ζώα μ’ όλη τη σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα! Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε. Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης! Δεν θα βρεις και δεν θα φανταστείς συνδυασμό και εγκλήματος, πλεκτάνης και παγίδας που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να τους εξολοθρεύσουμε! . η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε.
 Ο σύγχρονος πολιτισμένος ά νθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος. Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικαν ό, να επιβιώσει στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο Ελληνισμός γιατί θεωρούν ότι τους αφαιρούμε Σεβασμό και Κύρος!

Για αυτό παρόλο που τους μισώ, γιατί δεν προέρχομαι από τη φυλή τους, δεν μπορώ να μη τους θαυμάζω και να μη τους σέβομαι και θα συνεχίσω να Μελετάω τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη και τον Περικλή όσο θα ζω, διδάσκοντας στα παιδιά μου τη Δύναμη της Σοφίας τους και την
επιρροή της στη Ζωή μας και στην Ευτυχία μας!

Πηγή:freepen.gr

ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΡΟΝΟ 24 ΩΡΕΣ...

Όλοι  έχουμε  τον ίδιο χρόνο  24  ώρες! Το τι κάνουμε  με αυτόν  το χρόνο  είναι  που κάνει τη διαφορά!

Βρες χρόνο για σκέψη , αυτό είναι η πηγή της δύναμης.

Βρες χρόνο για διάβασμα , αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.

Βρες χρόνο για παιχνίδι , αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.

Βρες χρόνο να είσαι φιλικός , αυτό είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.

Βρες χρόνο για όνειρα , αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ' αστέρια.

Βρες χρόνο ν' αγαπάς και ν' αγαπιέσαι ,αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.

Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρα σου , είναι πολύ σύντομη η μέρα για να 'σαι εγωιστής.

Βρες χρόνο να γελάς αυτό είναι η μουσική της ψυχής...''

Γ. Ρίτσος

Ποιος Είναι (Αληθινά) Μορφωμένος;

Όταν ρωτήθηκε ο Σωκράτης να δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου, δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων.
Τι είπε;

"Η μόρφωση είναι θέμα συμπεριφοράς. Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους; Αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις , αντί να ελέγχονται από αυτές. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα & λογική. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τις συνδιαλλαγές τους. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς, καλοπροαίρετα. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους. Και αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους».

Όλοι εμείς που περνάμε τη ζωή μας διδάσκοντας εφήβους, θα είμαστε ευτυχείς, εάν η στάση μας, κυρίως μέσα από το προσωπικό μας παράδειγμα ζωής, καταφέρει να προσφέρει στους μαθητές μας κάποιο... ψίχουλο από τα πιο πάνω...

Πηγή: http://stamoslanguageschool.blogspot.gr/

Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας,

Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας, Δεκέμβριος 1963
“Ἀνήκω σὲ µία χώρα µικρή.Ἕνα πέτρινο ἀκρωτήρι  στὴ Μεσόγειο, ποὺ δὲν ἔχει ἄλλο ἀγαθὸ παρὰ τὸν ἀγώνα  τοῦ λαοῦ, τὴ θάλασσα, καὶ τὸ φῶς  τοῦ ἥλιου.

Εἶναι µικρὸς ὁ τόπος µας, ἀλλὰ ἡ παράδοσή του εἶναι τεράστια καὶ τὸ πράγµα ποὺ τὴ χαρακτηρίζει εἶναι ὅτι µᾶς         παραδόθηκε χωρὶς διακοπή.Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα  δὲν ἔπαψε ποτὲ της νὰ µιλιέται. Δέχτηκε  τὶς ἀλλοιώσεις ποὺ δέχεται καθετὶ ζωντανό, ἀλλὰ δὲν παρουσιάζει κανένα χάσµα.


Ἄλλο χαρακτηριστικὸ αὐτῆς τῆς παράδοσης εἶναι ἡ ἀγάπη της γιὰ τὴν ἀνθρωπιά, κανόνας της εἶναι ἡ δικαιοσύνη.Στὴν ἀρχαία τραγωδία, τὴν ὀργανωµένη µὲ τόση ἀκρίβεια, ὁ ἄνθρωπος  ποὺ ξεπερνᾶ τὸ µέτρο, πρέπει νὰ τιµωρηθεῖ ἀπὸ τὶς Ἐρινύες.Ὅσο γιὰ µένα συγκινοῦµαι  παρατηρώντας πὼς ἡ συνείδηση τῆς δικαιοσύνης εἶχε τόσο  πολὺ διαποτίσει τὴν ἑλληνικὴ ψυχή, ὥστε  νὰ γίνει κανόνας τοῦ φυσικοῦκόσµου.Καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς διδασκάλους µου, τῶν ἀρχῶν τοῦ περασµένου αἰώνα, γράφει: «… θὰ χαθοῦµε γιατί ἀδικήσαµε …».Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἦταν ἀγράµµατος. 
 Εἶχε µάθει νὰ γράφει στὰ τριάντα πέντε χρόνια τῆς ἡλικίας  του.  Ἀλλὰ στὴν Ἑλλάδα τῶν ἡµερῶν  µας, ἡ προφορικὴ παράδοση πηγαίνει µακριὰ στὰ περασµένα ὅσο καὶ ἡ γραπτή.Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ποίηση.

Bραβευμένα Ελληνόπουλα φεύγουν για τα ξένα

Η οικονομική κρίση και η έλλειψη δουλειών και προοπτικής ωθούν πολλούς νέους να πάρουν την απόφαση και να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό. Μερικοί φεύγουν και πάνε να σπουδάσουν στο εξωτερικό γιατί δεν μπόρεσαν να μπουν στα εγχώρια πανεπιστημιακά ιδρύματα. 
Όμως, ελάχιστοι είναι οι αριστούχοι έφηβοι που μπορούν να επιλέξουν όποια σχολή θέλουν στην Ελλάδα και αποτολμούν αυτό το βήμα από την αρχή των πανεπιστημιακών σπουδών τους αντί αργότερα, συνήθως για μεταπτυχιακές σπουδές. Τι μας έπιασε και ξεκινήσαμε το σημερινό ποστ με αυτό το θέμα; Ο λόγος είναι ένας αριστούχος μαθητής από το Αρσάκειο Θεσσαλονίκης ονόματι Περικλής  Οκαλίδης  που πριν από λίγες μέρες απέσπασε το αργυρό μετάλλιο στην 7η Ολυμπιάδα Αστροφυσικής. 
Η 7η Ολυμπιάδα Αστροφυσικής διοργανώθηκε φέτος στον Βόλο με τη συμμετοχή 180 μαθητών από 36 χώρες.

Πρόκειται για την υψηλότερη διάκριση που κατακτά η Ελλάδα για δεύτερη φορά στην ιστορία των Ολυμπιάδων Αστροφυσικής. Εκτός από τον Οκαλίδη, τέσσερις ακόμη Έλληνες μαθητές κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο. Ο Νίκος Καραμπίτσος, ο Νίκος Κουκοφίλιππας και ο Νίκος Κουκουλεκίδης από την Αθήνα και η Κρινιώ Μαρούδα από τα Λεχαινά. Επανέρχομαι στον Οκαλίδη γιατί, όπως πληροφορούμαι, ενώ θα μπορούσε να πάει σε οποιαδήποτε πανεπιστημιακή σχολή στην Ελλάδα λόγω της υψηλής βαθμολογίας που πήρε στις πανελλαδικές εξετάσεις, αποφάσισε να φύγει στο εξωτερικό. 

Πιο συγκεκριμένα θα πάει να σπουδάσει αστροφυσική στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, σύμφωνα με συγγενικό του πρόσωπο. Μια χώρα μπορεί να ανακάμψει μετά από μια περίοδο παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης. Όμως, δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί με ικανοποιητικούς ρυθμούς μεσομακροπρόθεσμα αν μαζί με τους οικονομικούς πόρους χάσει και τους ανθρώπινους. 

Mοιραστείτε στα σχόλια  τις δικές  σας ιδέες  σχετικά  με το θέμα!
    
           πηγή:           
spitikomas.blogspot.gr
             

8 ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

από Ελευθερία Ιωαννίδου 
Οι καθημερινές συνήθειες είναι μεγάλη υπόθεση, η σημασία της οποίας πολλές φορές παραβλέπεται. Η αλήθεια είναι πως σπάνια αναγνωρίζουμε πώς μια συνήθεια μπορεί πραγματικά να φέρει ριζοσπαστική αλλαγή στον τρόπο που σκεφτόμαστε και, κατά συνέπεια, να μας οδηγήσει σε εντελώς διαφορετικά μονοπάτια. Όσο παράξενο και αν ακούγεται, οι έξυπνοι άνθρωποι διαχωρίζουν τη θέση τους. Επιλέγουν έτσι έναν συγκεκριμένο, και πολύ ουσιαστικό, τρόπο σκέψης που τους βοηθά στην επίτευξη των στόχων τους.

Έχουν καλούς φίλους
Οι φιλίες δεν είναι μόνο ένα μέσο για να κοινωνικοποιείται κάποιος, αλλά και να διευρύνει τον κύκλο του, για να εξασκεί τα ενδιαφέροντά του, για να ζητά βοήθεια όποτε κάτι χρειάζεται. Οι καλοί φίλοι τρέφουν το μυαλό, προκαλούν συναισθήματα ευφορίας, οξύνουν το νου, δημιουργούν αισθήματα ασφάλειας και αποτελούν κατάλληλη συνθήκη για υπέροχες συζητήσεις με τη συντροφιά ενός ποτηριού κρασί! Οι έξυπνοι άνθρωποι ξέρουν πώς πρέπει να διατηρούν τις φιλίες τους και επενδύουν ουσιαστικό χρόνο σε αυτές.
Φροντίζουν τη διατροφή τους
Οι έξυπνοι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά ότι "είναι αυτό που τρώνε". Έχουν την ευφυΐα να αποφεύγουν συγκεκριμένες τροφές και να συμπεριλαμβάνουν στο διατροφολόγιό τους τρόφιμα που τους δίνουν ενέργεια, που τους εξοπλίζουν με απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και που δεν τους επιβαρύνουν με επιπλέον λίπη. Οι έξυπνοι άνθρωποι ξέρουν πως για να φάνε καλά δε χρειάζεται ούτε να σκάσουν, ούτε να πέσουν με τα μούτρα στην πρώτη πίτσα με μπέικον που θα βρεθεί στον δρόμο τους.

Θυμούνται να γελούν
Οι περισσότεροι άνθρωποι ξεχνούν πραγματικά να κάνουν την πιο φυσιολογική λειτουργία: Να γελούν. Σήμερα και εν μέσω άγχους, κατάθλιψης, στενοχώριας, θυμού (και άλλων πολλών «όμορφων» συναισθημάτων) το γέλιο θεωρείται πολυτέλεια ή ακόμα χειρότερα μια ενοχική συμπεριφορά μιας και πολλοί νομίζουν πως πλέον δεν έχουν δικαίωμα να χαίρονται και να γελούν. Οι έξυπνοι άνθρωποι ξέρουν πολύ καλά πως αυτό δεν είναι αλήθεια. Θυμούνται να χαμογελούν και κυρίως να γελούν, με άμεσες επιδράσεις στη ψυχολογία τους.

Ταξιδεύουν
Οι άνθρωποι μεγάλης ευφυΐας εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία για να ταξιδέψουν. Δε βολεύονται σε καταστάσεις, δε μένουν ψυχαναγκαστικά στο ίδιο μέρος, δε φοβούνται τι έχουν να αντιμετωπίσουν. Θέλουν να γνωρίζουν νέους ανθρώπους, να βλέπουν καινούργια μέρη, να μαθαίνουν για διαφορετικούς πολιτισμούς. Αυτό τους γεμίζει εμπειρίες, τους ανοίγει το μυαλό και τους κάνει πολίτες του κόσμου.

Ασκούνται
Κοινότυπο; Είναι! Αλλά είναι και η μεγάλη αλήθεια. Όσοι πραγματικά σέβονται τον εαυτό τους, σέβονται και το σώμα τους και βρίσκουν χρόνο για να το φροντίσουν. Οι αναβολές και οι καθυστερήσεις είναι σημάδια εκείνων που δεν έχουν την απαραίτητη αυτοεκτίμηση προκειμένου να σταθούν απέναντι στη ζωή με θάρρος και δυναμική. Οι έξυπνοι άνθρωποι, όσο πολυάσχολοι και αν είναι, βρίσκουν χρόνο για να πάνε γυμναστήριο ή για να κάνουν κάποιο άθλημα. Έτσι φροντίζουν και το σώμα αλλά και την ισορροπία του μυαλού τους.

Κάνουν λάθη
Οι έξυπνοι άνθρωποι δε φοβούνται να κάνουν λάθη. Για την ακρίβεια μερικές φορές το επιδιώκουν κιόλας. Γνωρίζουν πως από τα λάθη τους θα μάθουν και θα γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Δεν έχουν την ανασφάλεια πως τα λάθη τους πηγαίνουν πίσω... όχι, αυτό δεν το σκέφτονται καν! Ξέρουν πως με τα λάθη θα οδηγηθούν ένα βήμα πιο κοντά στην επιτυχία.

Κάνουν θετικές σκέψεις
Κάτι τόσο ασήμαντο με μια πρώτη ματιά, μπορεί να είναι και το επίκεντρο μιας ολόκληρης (και καθόλα επιτυχημένης) κοσμοθεωρίας. Οι θετικές σκέψεις λειτουργούν με τον πιο δημιουργικό τρόπο απέναντι στον άνθρωπο, που συνήθως μέσω μια ανασφαλούς και άρα διαστρεβλωμένης απεικόνισης των πραγμάτων μπλοκάρει μόνος του την καθημερινότητά του. Οι θετικές σκέψεις απελευθερώνουν όλες τις εσωτερικές δυνάμεις, βάζοντας τις βάσεις για μια λιγότερο αγχωμένη και κατά συνέπεια περισσότερο ωφέλιμη καθημερινότητα.

Δε σταματούν ποτέ να μαθαίνουν
Από μικρά παιδιά μάθαμε ότι στόχος μας είναι να περάσουμε στο Πανεπιστήμιο. Τι γίνεται όμως μετά από αυτό; Πολλοί άνθρωποι σταματούν να διαβάζουν, να μαθαίνουν, να μορφώνονται έχοντας την εικόνα ότι έχουν εκπληρώσει τον σκοπό τους. Οι έξυπνοι άνθρωποι ξέρουν πως αυτό δεν ισχύει! Συνεχίζουν να μαθαίνουν για όλη τους τη ζωή, είτε πρόκειται για ένα χόμπι, για μια δραστηριότητα, για ένα βιβλίο, για μια ξένη γλώσσα, για ένα σεμινάριο. Η διαρκής μάθηση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τους ίδιους.

Πηγή: mikroimegaloi.gr

ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΚΑΤΩ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

5η ΕΦΟΡΕΙΑΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΣΠΑΡΤΗΣ

Σύμφωνα με τα σωζόμενα στοιχεία, πρόκειται για μονόχωρο ναό με ημικυλινδρική αψίδα, στην οποία ανοίγεται στενή φωτιστική θυρίδα. Είναι κτισμένος με αργολιθοδομή στην οποία παρεμβάλλονται άφθονα θραύσματα πλινθών και κεραμιδιών. 

Τό κτίσμα διατηρείται αποσπασματικά, με αποτέλεσμα την απουσία στοιχείων που να τεκμηριώνουν με ασφάλεια την αρχική μορφή της στέγασης του. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η τοιχοποιία στο νότιο τμήμα της αψίδας, η οποία φαίνεται ότι διέθετε περισσότερο επιμελημένη κατασκευή, αφού πλίνθοι είναι τοποθετημένοι έτσι ώστε να δημιουργούνται δύο επάλληλες οριζόντιες στρώσεις.

 Μια πρώτη προσέγγιση τοποθετεί την ανέγερση του κτίσματος με βάση τη μορφή και την τοιχοποιία του κατά τη διάρκεια της οθωμανικής περιόδους, χωρίς όμως να αποκλείεται και προγενέστερη χρονολόγηση του. Μια περισσότερο συγκεκριμένη χρονική τοποθέτηση προϋποθέτει ανασκαφική έρευνα, την οποία η Εφορία μας αδυνατεί να εντάξει στο προσεχές πρόγραμμα δράσης της.

Ο ναός προστατεύεται από τις διατάξεις του νόμου 3028/2002 ως κτίσμα προγενέστερο του 1830. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με το άρθρο 40 του παραπάνω νόμου, οποιαδήποτε έπεμβαση στο μνημείο, καθώς και στον περιβάλλοντα χώρο του ναού, θα πρέπει να έχει την έγκριση της υπηρεσίας μας.

Η Διεύθύντρια

Αιμιλία Μπακούρου, Αρχαιολόγος

Mοιραστείτε στα σχόλια  τις δικές  σας ιδέες  σχετικά  με το θέμα!

ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΡΙΩΝ ΝΑΥΑΡΧΩΝ ΠΥΛΟΣ

Η πλατεία Τριών Ναυάρχων βρίσκεται στην Πύλο της Μεσσηνίας, στον παραλιακό δρόμο, στο κέντρο περίπου του οικισμού.
 Εκεί υπάρχει το μνημείο, το οποίο είναι αφιερωμένο στους τρείς ναυάρχους, το Ρώσο Χέυδεν, τον Γάλλο Δεριγνύ και τον Άγγλο Κόδριγκτον που στις 20 Οκτωβρίου του 1827 ήταν επικεφαλείς του συμμαχικού στόλου που βύθισε τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο στην ναυμαχία του Ναυαρίνου. 

Δεξιά και αριστερά του μνημείου βρίσκονται ένα Τούρκικο και ένα Βενετσιάνικο κανόνι, τα οποία μεταφέρθηκαν εκεί απο το Νιόκαστρο, που βρίσκεται στο λιμάνι. 

Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου, έγιναν το 1930, αν και ολοκληρώθηκε το 1933. Από την πλατεία υπάρχει θέα προς το ιστορικό νησάκι Σφακτηρία, όπου έγινε η μάχη ανάμεσα σε Έλληνες και Τουρκοαιγύπτιους το 1825. 

Η επίσκεψη στην πλατεία μπορεί να συνδιαστεί με έναν περίπατο και στα υπόλοιπα αξιοθέατα που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση, όπως τα φρούρια και τα πολλά ιστορικά κτήρια.

Πηγή:trivago.gr

ΠΥΛΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Αρχαίο βασίλειο του σοφού Βασιλιά Νέστορα και θέρετρο μιας από τις σπουδαιότερες και αποφασιστικότερες για τη λευτεριά της πατρίδας ναυμαχίες της σύγχρονης ιστορίας, τόπος γόνιμος, προικισμένος με πλούσια βιοποικιλότητα, η Πύλος θα εξαντλήσει ευχάριστα τόσο τον φυσιολάτρη όσο και τον ιστοριοδίφη - ακόμα και όσους έχουν τα μάτια στραμμένα στο Διάστημα!

Η Πύλος είναι γνωστή από την περίφημη ναυμαχία του Ναυαρίνου, στην οποία η νίκη των συμμαχικών δυνάμεων επί του μέχρι τότε πανίσχυρου Ιμπραήμ, ήταν η απαρχή της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον Τούρκικο ζυγό.

Η Πύλος είναι μία μικρή γραφική παραθαλάσσια πόλη, που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού Μεσσηνίας. Απέχει 52 χλμ. από την πόλη της Καλαμάτας και έχει περίπου 2500 κατοίκους. Η Πύλος είναι αμφιθεατρικά χτισμένη στο νότιο άνοιγμα του όρμου του Ναβαρίνου, όπου έγινε η ιστορική ναυμαχία, και ορίζεται από τη νήσο Σφακτηρία.

Η Πύλος αποτελεί το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι της Πελοποννήσου και ταυτόχρονα έναν από τους πιο ενδιαφέροντες τουριστικούς προορισμούς της Μεσσηνίας, χάρη στην ένδοξη ιστορία και τις πλούσιες φυσικές ομορφιές της περιοχής.


Η γνωστή ναυμαχία του Ναβαρίνου μεταξύ του συμμαχικού και τουρκοαιγυπτιακού στόλου που διεξήχθη στις 20 Οκτωβρίου 1827, αποτέλεσε μία ιστορική νίκη που συνέλαβε αποφασιστικά στην απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό.

Σύμφωνα με τον Όμηρο, η Πύλος ήταν το βασίλειο του Νέστορα.  Ωστόσο, η σημερινή της θέση δεν ταυτίζεται με αυτή των ομηρικών χρόνων. Η σημερινή ιστορική κωμόπολη της Πύλου χτίστηκε το 1828 από το εκστρατευτικό σώμα του στρατηγού Μεζόν.

Η κωμόπολη της Πύλου έχει ένα νησιωτικό χαρακτήρα εξαιτίας της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής και του χρώματος των σπιτιών της. Η Πύλος προσελκύει κάθε καλοκαίρι πολλούς τουρίστες, που την επισκέπτονται για να θαυμάσουν τα ιστορικά της μνημεία και τη γραφικότητα του τοπίου.

Από την Πύλο κατάγεται ο Κωστής Τσικλιτήρας, ο γνωστός Ολυμπιονίκης στο άλμα κατά την Ολυμπιάδα της Στοκχόλμης, το 1912. Το σπίτι του υπάρχει ακόμα, και ανακαινίστηκε πρόσφατα από το Δήμο Πύλου, για να χρησιμοποιηθεί ως πολιτιστικό κέντρο, που θα στεγάσει τη Βιβλιοθήκη-Πινακοθήκη του Δήμου.

Στην Πύλο υπάρχουν πολλά ιστορικά και φυσικά αξιοθέατα. Ανάμεσά τους, το Παλαιόκαστρο, το Νιόκαστρο, το σπήλαιο του Νέστορα, η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, η περιοχή της Βοϊδοκοιλιάς κ.α. Επιπλέον, τα εντυπωσιακά αιωνόβια πλατάνια που δεσπόζουν στην Πλατεία των Τριών Ναυάρχων, στο κέντρο της πόλης, σε συνδυασμό με την υπέροχη θέα της νήσου Σφακτηρίας δημιουργούν μία ξεχωριστή ειδυλλιακή ατμόσφαιρα.

Η Πύλος αποτελεί μία όμορφη πόλη που ενδείκνυται για ήρεμες καλοκαιρινές διακοπές, καθώς εκτός από τα ενδιαφέροντα αξιοθέατα διαθέτει και υπέροχες παραλίες. Στην Πύλο, μπορείτε να απολαύσετε τον ήλιο και τη θάλασσα επιλέγοντας ανάμεσα σε αμμώδεις ή βοτσαλωτές παραλίες, σε απομονωμένες ή πολυσύχναστες, και να επιδοθείτε σε θαλάσσια σπορ στα καταγάλανα νερά του Ιονίου Πελάγους.

Η Πύλος διαθέτει εκτός των άλλων και μία αξιόλογη τουριστική υποδομή. Μία μεγάλη ποικιλία από ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια για κάθε προτίμηση είναι στη διάθεσή σας, προσφέροντάς σας μία ευχάριστη και άνετη διαμονή. Υπάρχουν επίσης πολλά εστιατόρια και ταβέρνες, όπου μπορείτε να απολαύσετε εκτός των άλλων φρέσκο ψάρι και τις νοστιμιές της παραδοσιακής μεσσηνιακής κουζίνας.

Η Πύλος με το λαμπρό παρελθόν, τη γνήσια ομορφιά, και τη ζεστή φιλοξενία των κατοίκων της, σας περιμένει να τη γνωρίσετε από κοντά, και υπόσχεται να σας χαρίσει αξέχαστες εμπειρίες.

Η Πύλος είναι ένας καλοκαιρινός προορισμός με πολλά ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, διαμερίσματα, ξενώνες, εστιατόρια, καφετέριες και μπαρ που προσφέρουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες στον επισκέπτη. Τα ξενοδοχεία και τα δωμάτια που θα συναντήσετε στην Πύλο είναι διαφόρων κατηγοριών και μπορούν να ικανοποιήσουν μεγάλη ποικιλία προτιμήσεων και αναγκών διαμονής στους επισκέπτες τους με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Τοπικές Γεύσεις & Προϊόντα

Στην Πύλο όπως και σε όλο το νομό Μεσσηνίας θα βρείτε μία πλούσια παραδοσιακή κουζίνα και πολλά αγνά ντόπια προϊόντα.

Τα κύρια γεωργικά προϊόντα που παράγονται στη Μεσσηνία είναι οι ελιές, τα σταφύλια, η σταφίδα, τα σύκα, τα εσπεριδοειδή και τα οπωροκηπευτικά.

Μερικές από τις ξεχωριστές γεύσεις της τοπικής κουζίνας είναι τα παστά, η βραστή γίδα, ο τηγανιτός βακαλάος με σκορδαλιά, το ψητό γουρουνόπουλο, και τα μοναδικά για τη γεύση και την ποιότητά τους λουκάνικα καπνισμένα με φασκόμηλο.

Δοκιμάστε ακόμη θαυμάσιες δίπλες, λαλάγγια και λαδοκούλουρα. Μην παραλείψετε να προμηθευτείτε τις περίφημες ελιές Καλαμών, μέλι, που είναι εξαιρετικής ποιότητας, παστέλια, ούζο, ξύδι μπαλσάμικο, τραχανά, χυλοπίτες, αρωματικά φυτά και βότανα.

Πολιτιστικές Εκδηλώσεις

Πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις διοργανώνονται στο Δήμο Πύλου καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου διοργανώνονται στην Πύλο τα «Τσικλιτήρια», που διαρκούν τέσσερις ημέρες, και περιλαμβάνουν αγωνίσματα στίβου και θάλασσας, όπως κολύμβηση, ιστιοπλοΐα κ.α.

Πανηγύρι της Παναγίας της Γοργοπηγής στην Πύλο, στις 23 Σεπτεμβρίου.

Στις 20 Οκτωβρίου γιορτάζεται η Επέτειος της Ναυμαχίας του Ναβαρίνου στην Πύλο.

Πηγή: web-greece.gr

Για τα εκλεκτά προϊόντα  της περιοχής

ελιές  και ελαιόλαδο, Διαβάστε  Εδώ!

ΑΓΑΠΗ - ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ!

«Κι αν έχω όλη την πίστη ώστε να μπορώ και βουνά να μετακινώ, μα δεν έχω αγάπη, είμαι ένα μηδενικό.» Απόστολος Παύλος

Εάν υποθέσωμεν ότι ομιλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπην, έγινα όμοιος προς τον άψυχον  χαλκόν, που βουίζει, όταν τον κτυπούν, ή προς το κύμβαλον, που βγάζει θορυβώδη και χωρίς σημασίαν ήχον.2  Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και εάν γνωρίζω όλα τα μυστικά σχέδια των βουλών του Θεού και έχω όλην την γνώσιν, που ειμπορεί να αποκτήση ο άνθρωπος, και εάν έχω κάθε βαθμόν πίστεως, ώστε να μεταθέτω και βουνά ακόμη, δεν έχω όμως αγάπην, δεν είμαι τίποτε. 3 Και εάν 

διαθέσω όλα τα υπάρχοντά μου δια να θρέψω με ψωμιά τους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου δια να καώ, δεν έχω ομως αγάπην, δεν ωφελούμαι τίποτε από τας θυσίας αυτάς. 4 Εκείνος, που έχει την αγάπην, είναι μεγαλόψυχος, ανεκτικός και με πλατειά καρδιά, γίνεται ευεργετικός και ωφέλιμος, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν ξιππάζεται και δεν φέρεται με αλαζονείαν και προπέτειαν, δεν φουσκώνει από οίησιν και υπερηφάνειαν,  5 δεν πράττει τίποτε το άσχημον, δεν ζητεί τα ιδικά της συμφέροντα, δεν ερεθίζεται από θυμόν και οργήν, δεν σκέπτεται ποτέ κακόν κατά του πλησίον, ούτε 

λογαριάζει το κακόν που έπαθε από αυτόν. 6 Δεν χαίρει, όταν βλέπει να γίνεται κάτι άδικον, χαίρει δε οταν βλέπη την αλήθειαν να επικρατή. 7 Σκεπάζει όλας τας ελλείψεις του πλησίου και δεν τον διαπομπεύει δι' αυτάς, σχηματίζει ευμενή πεποίθησιν υπέρ του αγαπωμένου εις  όλα, και όταν ευρίσκεται ενώπιον παρεκτροπών του πλησίον ελπίζει, ότι από όλας αυτάς θα διορθωθή ούτος, εις όλα δεικνύει υπομονήν δια τον πλησίον. 8 Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ, αλλά μένει πάντοτε βεβαία και ισχυρά, ακόμη και μετά τον θάνατόν μας. Είτε προφητείαι υπάρχουν τώρα ως χαρίσματα του Πνεύματος, θα καταργηθούν είτε χαρίσματα γλωσσών υπάρχουν, και αυτά θα παύσουν, είτε γνώσις 

υπάρχει θα καταργηθή και αυτή. 9 Θα καταργηθούν όλα αυτά εις την μέλλουσαν ζωήν. Διότι τώρα μερικώς και ατελώς γνωρίζομεν και μερικώς προφητεύομεν. Εις τον βίον αυτόν η γνώσις μας είναι περιορισμένη και οι προφήται μέρος μόνον των μυστηρίων της θείας σοφίας μας  αποκαλύπτουν. 10 Όταν δε εις τον μέλλοντα βίον έλθη το τέλειον και μας δοθή η τέλεια γνώσισ, τότε το μερικόν και ατελές θα καταργηθή. 11 Αυτό δε που ασς γράφω, θα το καταλάβετε καλύτερα με το εξής παράδειγμα: Όταν ήμην νήπιον, ως νήπιον ωμίλουν, ως νήπιον εσκεπτόμην, ως νήπιον έκρινα και εσυλλογιζόμην. Όταν όμως έγινα άνδρας, κατήργησα πλέον εκείνα τα νηπιώδη. Δεν ομιλώ πλέον σάν νήπιον, η 

σκέψις μου δε  και ο συλλογισμός μου είναι τώρα ώριμα και ανδρικά. Κατ' αναλογίαν ειμπορείτε να σχηματίσετε κάποιαν ιδέαν δια την γνώσιν και την άλλην τελειότητα, που θα μας δοθή εις την άλλην ζωήν.13 Διότι τώρα βλέπομεν σαν εις μετάλλινον καθρέπτην θαμπά και τόσον ατελώς, ώστε μας μένουν πολλά αινίγματα, που δεν ειμπορούμεν να τα εξηγήσωμεν. Τότε όμως θα ίδωμεν φανερά και καθαρά, διότι θα ίδωμεν κατ' ευθείαν πρόσωπον με πρόσωπον. Τώρα γνωρίζω μόνον ένα μέρος της αλήθειας. Τότε όμως θα λάβω τόσον τελείαν γνώσιν, όσον τέλεια με εγνώριζεν ο παντογνώστης Κύριος, όταν ενεργούσε την επιστροφήν μου και με εκαλούσεν εις το αποστολικόν αξίωμα. 13 Αυτά θα γίνουν εις την μέλλουσαν ζωήν. Τώρα δε εις την παρούσαν ζωήν μένουν η πίστις, η ελπίς, και  η αγάπη, αυτά τα τρία. 

Μεγαλυτέρα δε από αυτά είναι η αγάπη.

Μοιραστείτε  στα σχόλια τις δικές σας  σκέψεις  για το θέμα!