9 Μαΐου, 2021 - Ημέρα της μάνας...

Ημέρα της μάνας,ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ σήμερα... Νομίζω δεν χρειαζόταν, δεν χρειαζόταν γιατί κάθε ημέρα, ημέρα της μάνας είναι. Όλος ο χρόνος ημέρες της μάνας είναι, όλα τα χρόνια είναι γιομάτα με ημέρες της μάνας...Άλλως τε τι καινούργιο να πούμε εμείς για τη μάνα; Πριν από μας , ποιητές, φιλόσοφοι, γίγαντες της πέννας , τα είπαν όλα, την ύμνησαν τη μάνα. Εμείς μόνο κάποια σχόλια μπορούμε να κάνουμε, τίποτα περισσότερο...

Όμως, με την ευκαιρία αυτή, παρακολούθησα την εκτέλεση ενός τραγουδιού για την μάνα, από έναν δικό μας εξαίρετο καλλιτέχνη (Ππαπακωνσταντίνου) που είχε τραγουδήσει παλιότερα ο Σαρλ Ασναβούρ.

Α, ρε μαμά.....μόλις ακούστηκε, όλοι οι παριστάμενοι, πλέον των πενήντα, αμέσως εσώπασαν. Πιό κάτω, τα μάτια άρχισαν να υγραίνονται, το κατωσάγωνο άρχισε να τρέμει, μαντήλια βγήκαν και σκούπιζαν ένα δάκρυ στην άκρη των ματιών. Λίγοι, πιο εκδηλωτικοί έκλαιγαν με αναφιλητά, και οι περισσότεροι με φανερά έκδηλη την συγκίνηση, έκλειναν τα μάτια και ταξίδευαν εκεί που τον καθέναν τον πήγαινε το τραγούδι, στην δική του την μάνα, την μάνα που έχει κλείσει καθένας στον νου του. Ήταν και κάποιοι λίγοι που έκαναν τους συγκρατημένους, που δήθεν δεν συγκινούνται εύκολα, μα δεν μας ξεγέλασαν. Γύριζαν το βλέμμα πότε δεξιά πότε αριστερά και κοίταζαν στο πουθενά, και έπαιρναν μια αργή βαθειά ανάσα σαν να ανέβαιναν τον Λυκαβηττό τρέχοντας... Και εγώ, κοντά στα εβδομήντα, δάκρυσα.

Ποιός, που δεν έχει πια την μάνα του, μπορεί να μείνει ασυγκίνητος, όταν ένας λόγος, ένα τραγούδι του την φέρνει στην μνήμη του; Αν κάποιοι λίγοι υπάρχουν, αυτοί είναι στην αρμοδιότητα της επιστήμης.

Μετά απο αυτά, αναθεωρώ την άποψη που είχα στην αρχή ότι δεν χρειάζεται να έχουμε μία μέρα για την μάνα, χρειαζόμαστε αυτό το κέντρισμα κάπου κάπου... Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου!