Έλληνας καθηγητής ανακάλυψε ότι οι ελιές καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα!

Μία πολυφαινόλη που περιέχει η ελιά, η υδροξυτυροσόλη, καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό τους.

Μελέτη του ομογενή επιστήμονα Τομ Καραγιάννη, διευθυντή του Τμήματος Μοριακής και Γονιδιακής Έρευνας του Ινστιτούτου Baker της Μελβούρνης η οποία θα βραβευτεί αύριο στο πλαίσιο της 2ης Διεθνούς Ιατρικής Ολυμπιάδας, έδειξε ότι η υδροξυτυροσόλη καταστρέφει τα καρκινικά ερυθρολευχαιμικά κύτταρα Κ562 αλλά όχι τα μονοπυρηνικά κύτταρα του περιφερικού αίματος.

Προκειμένου να υπάρξουν οφέλη για την υγεία, ο κ. Καραγιάννης συνιστά κατανάλωση 50 ml ωμού παρθένου ελαιολάδου απ΄ όπου ο ανθρώπινος οργανισμός θα προσλάβει πολυφαινόλες ή 3-4 ελιών την ημέρας ή συνδυασμό κατανάλωσης ελαιολάδου και ελιών.

«Είναι γενικώς παραδεκτό ότι η πλούσια σε ελιές μεσογειακή διατροφή παρέχει 10-20 mg φαινολών. Αν υποθέσουμε ότι απορροφώνται επαρκώς τότε το αντιοξειδωτικό αποτέλεσμα θα είναι επαρκές» επισημαίνει στην εργασία του ο Τομ Καραγιάννης.

Παράλληλα τονίζει ότι η αντικαρκινική επίδραση της υδροξυτυροσόλης in vitro και in vivo είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί λόγω του μεγάλου αριθμού των αποδείξεων που υπάρχουν.

Να σημειωθεί ότι η υδροξυτυροσόλη εκτός από την ελιά υπάρχει και στο κρητικό δίκταμο, στη λεβάντα, στη λουίζα, στα σταφύλια, στα χαρούπια και στην αγριομυρτιά.

Πηγή: lyrasi.blogspot.com/

Γῆ Θεὸς

Άρθρα γνώμης
του ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΚΑΡΓΑΚΟΥ

H Ἐλλάς εἶναι μιά χὼρα μέ ἀπεριὸριστες καὶ ἀπὸ παλιὰ προσδιορισμὲνες πηγὲς πλούτου. Δὲν θὰ ἀναφερθῶ στὸν ὀρυκτὸ πλοῦτο ποὺ κὰποιοι –τώρα τὸ θυμὴθηκαν– προβάλλουν σάν πανὰκεια τῆς οἰκονομικῆς μας καχεξίας. Θὰ ξεκινήσω ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ξεκινᾶ ἡ πρὼτη οἰκονομικὴ συγγραφὴ τῆς ἱστορίας κι ἐννοῶ τὸν περὶφημο «Οἰκονομικὸ» τοῦ Ξενοφῶντος, χωρὶς βὲβαια νὰ παραβλέπω ὅτι τὰ «Ἔργα καὶ ἡμέραι» τοῦ Ἡσιόδου εἶναι μία πραγματικὴ ἀγροτικὴ «ἐγκυκλοπαιδεὶα».

ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΛΑ: O ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ «ΤΡΟΜΟΣ» ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ

Το μέλι παράγεται στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Είναι το μόνο τρόφιμο στον πλανήτη που δεν θα χαλάσει ή θα σαπίσει ποτέ. Μόνο θα ζαχαρώσει. Το μέλι στη πραγματικότητα θα είναι για πάντα μέλι. Ωστόσο, όταν το αφήσετε σε ένα ψυχρό, σκοτεινό μέρος για πολύ καιρό θα στερεοποιηθεί. Όταν συμβεί αυτό απλά χαλαρώνουμε
το καπάκι από το βάζο που το έχουμε και βάζουμε το δοχείο με το μέλι σε ζεστό νερό, όχι όμως βραστό. Σβήνουμε τη φωτιά και το αφήνουμε να υγροποιηθεί.

Ευκαιρία για γαστρονομικό τουρισμό οι γιορτές τοπικών προϊόντων στη Μεσσηνία

Η γαστρονομία αποτελεί μεγάλο μέρος της πολιτιστικής παράδοσης της Μεσσηνίας και η αυθεντική μεσσηνιακή κουζίνα είναι μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές κουζίνες της μεσογειακής διατροφής.

Αύγουστε καλέ μου μήνα να ‘σουν δυο φορές το χρόνο!

του Ηρακλή Κακαβάνη 

Αύγουστος. Ο πιο πλούσιος μήνας. Ο μήνας των διακοπών και του ολόγιομου φεγγαριού. Το φεγγάρι του είναι το πιο φωτεινό, το πιο ώριμο όλου του χρόνου. Εξ ου και η μαντινάδα:

Σαν τι το θέλει η μάνα σου τη νύχτα το λυχνάρι,
οπό ’χει μες στο σπίτι της τ’ Αυγούστου το φεγγάρι.

 Γνωστός για το πιο όμορφο φεγγάρι και για τη φημισμένη του πανσέληνο που έχει κάτι που την κάνει ξεχωριστή: είναι συνήθως «έγχρωμη». Ειδικά λίγο μετά την ανατολή της αλλά και προς τη δύση της, όταν αρχίζει να παίρνει από το χρώμα της πορφύρας.

Το όνομά του ξενικό μα ο λαός το έκανε δικό του. Ας δούμε την ιστορία του.

Ποιός έκλεψε τα μήλα;

Την παλιά καλή εποχή που υπήρχε ακόμη ο θεσμός του Επιθεωρητή και καταργήθηκε στις αρχές της μεταπολίτευσης, επισκέπτεται ένας επιθεωρητής κάποιο Δημοτικό Σχολείο.

Μπαίνει σε μια τάξη η οποία εκείνη την ώρα είχε μάθημα  για την Ελληνική Μυθολογία. Ρωτάει το δάσκαλο αν κάνανε τους άθλους του Ηρακλή και μετά από καταφατική απάντηση του δασκάλου,  απευθύνει στα παιδιά την ερώτηση:

Ποιο παιδάκι μπορεί να μου πει ποιός έκλεψε τα μήλα των Εσπερίδων;

Άχνα από την πλευρά των  παιδιών, κανένα χέρι δεν σηκώνεται για απάντηση. Ο επιθεωρητής υποθέτοντας ότι τα παιδιά έχουν κάποιο τρακ, προσπαθεί να τα ενθαρρύνει:

Ελάτε παιδιά, μη διστάζετε, είμαι βέβαιος ότι το ξέρετε.

Ο κατά Σωκράτη ορισμός του μορφωμένου ανθρώπου

Όταν ρωτήσαν τον Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου,
Δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων.

«Η μόρφωση είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς…

Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;

Αυτή είναι η ελληνική σούπερ-τροφή για αντιγήρανση και μακροζωία!

Σε μια εποχή που μαγειρεύουμε σπανιότερα και τρεφόμαστε κάτω από συνθήκες έντονου στρες, ο ιδανικότερος τρόπος να ανταπεξέλθουμε στις καθημερινές μας ανάγκες, είναι να εμπλουτίσουμε το διαιτολόγιο μας με μια σούπερ τροφή βγαλμένη από την καρδιά της μεσογειακής διατροφής η οποία χαρίζει μακροζωία.

Μία τέτοια τροφή είναι η αποξηραμένη σταφίδα που παράγεται στην Ελλάδα εδώ και αιώνες και  στο παρελθόν οι κάτοικοι για να τιμήσουν τα οφέλη της, γιόρταζαν για τουλάχιστον δύο εβδομάδες το χρόνο.

Γλυκιά, νόστιμη ελληνική και φημισμένη, η κορινθιακή σταφίδα είναι η πιο γνωστή ποικιλία μαύρης σταφίδας. Καλλιεργείται σε περιοχές της Βόρειας και της Δυτικής Πελοποννήσου, καθώς και στη Ζάκυνθο. Με μορφή ρυτιδώδη, είναι το δροσερό σταφύλι στην αποξηραμένη του μορφή. Η Ελλάδα, στηρίζοντας την οικονομία της για πολλά χρόνια στα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, παρέμεινε αγροτική καθ’ όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα με βασικά προϊόντα τα δημητριακά και τη σταφίδα. Το 1871, νέοι μικροϊδιοκτήτες γης στράφηκαν προς την καλλιέργεια σταφίδας ενώ η παραγωγή της κορινθιακής ποικιλίας εκτινάχθηκε στα ύψη με εξαγωγές γύρω στα 1877. Είναι η περίοδος που τα γαλλικά αμπέλια έπαθαν την ασθένεια της φυλλοξήρας, γεγονός που καθυστέρησε τη λεγόμενη ‘σταφιδική κρίση’ που ακολούθησε το 1893.

Πώς τα ταξίδια αλλάζουν την προσωπικότητά μας!

Το ταξίδι είναι πιθανώς μια από τις μόνες δραστηριότητες που οι περισσότεροι άνθρωποι συμφωνούν ότι αγαπούν. Και για να πάμε ένα βήμα πιο μακριά οι ψυχολόγοι συμφωνούν ότι τα ταξίδια και οι περιπέτειες στην  πραγματικότητα μπορούν να αλλάξουν την προσωπικότητά σας.

Δύο ερευνητές η Julia Zimermann και o Franz Neyer έκαναν μια έρευνα για να αποδείξουν ακριβώς αυτό και το δημοσίευσαν στο «Journal of Personality and Social Psychology».
Ο στόχος της μελέτης ήταν να αποδείξει πως ένα μεγάλο ταξίδι φέρνει μεγάλες αλλαγές στην προσωπικότητα των ανθρώπων.

ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗ ΣΗΜΕΡΑ 21 ΜΑΙΟΥ!

Άγιος Κωνσταντίνος και Αγία Ελένη σήμερα: Χρόνια πολλά
Ο άγιος Κωνσταντίνος ήταν ο πρώτος βασιλιάς των χριστιανών, γιος του Κων/νου του Χλωρού και της Αγίας Ελένης. Κατα την παράδοση, όταν το 312 έμαθε ότι ο Μαξέντιος και ο Μαξιμίνος ένωσαν τις δυνάμεις τους εναντίον του, ξεκίνησε εκστρατεία στην Ιταλία για να τους αντιμετωπίσει. Βρισκόταν στη Ρώμη όταν είδε στον ουρανό έναν φωτεινό σταυρό που έφερε την επιγραφή: «Εν τούτω νίκα».

Αμέσως έδωσε εντολή να κατασκευαστούν σημαία και λάβαρο με το σημείο του Σταυρού και έτσι νίκησε τους εχθρούς του και έμεινε αυτός μονάρχης της Δύσεως και της Ανατολής. Το 313 μ.Χ. , ήταν ο Κωνσταντίνος που με το διάταγμα περί ανεξιθρησκείας έδωσε τέλος στους διωγμούς εναντίον των χριστιανών, και οδήγησε στην επικράτηση του χριστιανισμού.

Η εύρεση του Τίμιου Σταυρού από την Αγία Ελένη

ΟΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΛΑΣΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ.....MΑΝΑ ΕΙΝΑΙ.....

Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

«Μια φορά κι ένα καιρό, ένα παιδί ήταν η σειρά του να γεννηθεί και να έρθει στη γη… Τότε συνάντησε Το Θεό και μίλησε μαζί Του : «Μου λένε πως θα με στείλεις στη γη αύριο, αλλά πώς να ζήσω εκεί τόσο μικρό κι αβοήθητο»; Και ο Θεός απάντησε:

«Μέσα στους αγγέλους έχω διαλέξει έναν και για σένα… Θα σε περιμένει και θα σε φροντίζει στη γη… «εδώ στον παράδεισο δεν κάνω τίποτε άλλο από το να γελώ και να τραγουδάω, μόνο αυτά χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένο» είπε το παιδί… 

«Ο άγγελος θα σου τραγουδά κάθε μέρα, θα νοιώθεις την αγάπη του αγγέλου σου και θα είσαι ευτυχισμένο» του απάντησε ο Θεός… Και πως θα μπορώ να καταλαβαίνω όταν οι άνθρωποι μου μιλούν, αφού δεν ξέρω τη γλώσσα τους»; Αναρωτήθηκε το παιδί… 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟ ΙΕΡΟΤΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟ ΙΕΡΟΤΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ... ΤΗΝ ΜΑΝΑ! ! !

Η Μητέρα είναι η πηγή της ύπαρξής μας!

Η μητέρα είναι Αγάπη του σπιτιού!

Η μητέρα είναι η αγκαλιά του σπιτιού!
Η αγκαλιά της μάνας είναι η μοναδική απόλυτη ασφαλής “φωλιά” κάθε παιδιού, είτε μεγάλου είτε μικρού. Η μητέρα το απολαμβάνει όσο και το παιδί.

Γιατί απλά η μάνα είναι μία. Η άρρηκτη σύνδεση ανάμεσά τους δε διακόπτεται ποτέ, δεν διαλύεται, πάντα θα υπάρχει. Η φυσική της ύπαρξη όμως δεν θα είναι δίπλα σου. Αγκάλιασέ την και φρόντισέ την όσο είναι δίπλα σου.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ Ή ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ!

Η γιορτή της μητέρας ή ημέρα της μητέρας είναι κινητή εορτή προς τιμήν της μητέρας και γιορτάζεται κάθε χρόνο την δεύτερη Κυριακή του μήνα Μάη.

Εγκαθιδρύθηκε τον 20ό αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικανικό κίνημα των γυναικών. Η Αμερικανίδα Ann Maria Reeves Jarvis διοργάνωσε για πρώτη φορά το 1865 ένα κίνημα με το όνομα Mothers Friendships Day και συναντήσεις με το όνομα Mothers Day Meetings, κατά τις οποίες οι μητέρες αντάλλασσαν απόψεις και εμπειρίες..."
(Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

Ευχές στη Μητέρα!
Αν μπορούσα να διαλέξω μαμά πάλι εσένα θα διάλεγα. Χρόνια σου πολλά.

Άν ήσουν χάδι, θα ήσουν το πιο τρυφερό!

Άν ήσουν χαμόγελο, θα ήσουν το πιο γλυκό!

Άν ήσουν αστέρι, θα ήσουν το πιο φωτεινό!

Άν ήσουν άγγελος, θα ήσουν ο φύλακάς μου και

άν ήσουν μονοπάτι, θα ήσουν αυτό που θα με οδηγούσε στο σωστό δρόμο!

Χρόνια πολλά μανούλα και ευχαριστώ που είσαι για εμένα όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμη.

Μανούλα μου χρόνια πολλά, χρόνια ευτυχισμένα,

χρόνια γεμάτα από χαρά και γέλιο στολισμένα.

Μονάχα κάτι θα σου πω σήμερα στη γιορτή σου,

πως είναι δώρο απ” το Θεό να είμαι το παιδί σου!

Νιώθω πως όταν μου γελάς σε πούπουλα πως μ” έχεις

μανούλα μου σ” ευχαριστώ που τόσο με προσέχεις.

Το όνομά σου το γλυκό μες στη καρδιά κρυμμένο

και με κορδέλα ολόχρυση το έχω τυλιγμένο!

 Με το μήνυμα αυτό σου λέω το μυστικό για το πώς θα γίνεις η τέλεια μαμά: “ μείνε όπως είσαι”. Χρόνια Πολλά

Χρόνια Πολλά σε σένα που με αγάπησες περισσότερο και από την ζωή σου!

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου αλλά πάνω απ όλα στην δική μου μου είναι πάντα δίπλα μου!!!

O ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ

Ο αργαλειός είναι μηχανή που χρησιμοποιούνταν για την ύφανση σε παλαιότερες εποχές.
Ήταν μια απλή κατασκευή από ξύλο με τη μορφή χονδρών σανίδων ή ορθογώνιας διατομής μακρόστενων καδρονιών. 
Πάνω σε ένα κυλινδρικό εξάρτημά του τύλιγαν την κόκκινη κλωστή που χρησιμοποιούσαν ως βάση για την ύφανση και την ονόμαζαν στημόνι. Όλες αυτές οι κλωστές απλώνονταν από τον κύλινδρο σε δεκάδες παράλληλα ζεύγη προς έναν άλλο κύλινδρο, ίδιο με τον προηγούμενο, που βρισκόταν στο αντίθετο μέρος του αργαλειού, εμπρός από τη θέση του ατόμου που τον χειριζόταν. Όλα τα παράλληλα ζεύγη του στημονιού περνούσαν μέσα από δύο χτένια που βρίσκονταν το ένα εμπρός από το άλλο και πιο συγκεκριμένα, οι μισές περνούσαν μέσα από το ένα και οι άλλες μισές μέσα από το άλλο. Έτσι πατώντας ένα μοχλό, τα χτένια μετακινούνταν το ένα προς τα πάνω και το άλλο προς τα κάτω δίνοντας τη δυνατότητα ανάμεσα από τις κλωστές (στημόνι) να περάσουν τις μάλλινες χοντρές, κλωστές που θα γίνονταν κουβέρτες ή στρωσίδια.

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Η Πρωτομαγιά έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Είναι η πρώτη ημέρα του Μαΐου και η γιορτή της Άνοιξης.

Ο Μάιος, σύμφωνα με την παράδοση, πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα Maia (Μάγια), η οποία ονομάστηκε έτσι από την ελληνική λέξη Μαία που σημαίνει τροφός και μητέρα. Η Μάγια ταυτίστηκε με την Ατλαντίδα νύμφη Μαία, τη μητέρα του Ερμή στον οποίο αφιερώθηκε ο μήνας Μάιος.

Ο Μάιος είναι ο 5ος μήνας του χρόνου, ο οποίος αντιστοιχεί στον αρχαίο μήνα Θαργηλίωνα που γιορταζόταν με τα περίφημα Ανθεοφόρια. Ήταν αφιερωμένος στη θεά της γεωργίας Δήμητρα και την κόρη της Περσεφόνη, που τον μήνα αυτόν βγαίνει από τον Άδη κι έρχεται στη γη. Για τη λαϊκή αντίληψη, στο μήνα Μάιο συνυπάρχουν οι ιδιότητες του καλού και του κακού, της αναγέννησης και του θανάτου και συγκεντρώνονται την πρώτη του ημέρα, την Πρωτομαγιά.

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς σηματοδοτεί την τελική νίκη του καλοκαιριού απέναντι στον χειμώνα, την κατίσχυση της ζωής επί του θανάτου και έχει ρίζες που ανάγονται σε προχριστιανικές αγροτικές λατρευτικές τελετές για τη γονιμότητα των αγρών και, κατ' επέκταση, και των ζώων και των ανθρώπων.

Η αρχαιότατη γιορτή της Πρωτομαγιάς συνεχίστηκε στο διάβα των αιώνων με επισημότητα και με διάφορες μορφές και εκδηλώσεις. Μία από τις παλαιότερες γιορτές ήταν τα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών, η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων.
Σύμφωνα με το μύθο, στα Ανθεστήρια «ανασταινόταν» ο… σκοτωμένος θεός Ευάνθης, επίθετο του Διόνυσου, από το χυμένο αίμα του οποίου φύτρωσε η άμπελος.

Η Πρωτομαγιά είναι μία από τις ελάχιστες γιορτές, χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο, με εκδηλώσεις που απαντώνται στο λαϊκό πολιτισμό πολλών ευρωπαϊκών λαών, οι οποίες έχουν διατηρηθεί ως τις μέρες μας.

Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα που εξακολουθεί να μας συνδέει με την παραδοσιακή Πρωτομαγιά, μια γιορτή της άνοιξης και της φύσης με πανάρχαιες ρίζες, είναι το πρωτομαγιάτικο στεφάνι.

Την πρώτη Μαΐου επίσης γιορτάζεται η μέρα των εργατών. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου. 

Τον Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως εργατική απεργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.
(Από τις Γειτονιές του Κόσμου)

keno

ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ;

Χαρά για μάθηση ή συλλογή πτυχίων; Καλλιέργεια ατομικών δεξιοτήτων ή εξομοίωση όλων; Ευελιξία, κινητικότητα, δημιουργία δυνατών προσωπικοτήτων ή παπαγαλάκια και άνευροι πτυχιούχοι;
 Η εκπαίδευση εντός και εκτός των συνόρων λειτουργεί ως μια ασφαλής νησίδα θαλπωρής, κοινωνικοποίησης, μάθησης και πειραματισμού ή είναι ο προθάλαμος μιας αδυσώπητης αρένας όπου κυριαρχούν ο στείρος ανταγωνισμός, η ανία και η βαθμοθηρία; Γιατί το σχολείο δεν είναι μαθητοκεντρικό και ποιος φοβάται την ουσιαστική, βαθιά καλλιέργεια και την κριτική σκέψη;

Το Cinedoc έφερε στην Ελλάδα το ντοκιμαντέρ γερμανικής παραγωγής «Alpfabet» του Erwin Wagenhofer, όπου θίγει καίρια ζητήματα για τη σύγχρονη εκπαίδευση παγκοσμίως και ανοίγει τη συζήτηση για τη διαφορετικότητα των μαθητών, τον αναγχρονισμό στα εκπαιδευτικά συστήματα και την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στη ρευστότητα της εποχής. Η «Καθημερινή» με αφορμή το ντοκιμαντέρ ανοίγει τον κύκλο της συζήτησης για τις ελλείψεις αλλά και τις ανάγκες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.

«Μαθητοκεντρική εκπαίδευση»
Σπύρος Ν. Πολλάλης, καθηγητής Harvard University, President Κολλεγίου Αθηνών- Κολλεγίου Ψυχικού

«Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να προσαρμοστεί στη σημερινή εποχή. Οι μαθητές, το κέντρο κάθε προσπάθειας στην εκπαίδευση, πρέπει να προετοιμάζονται για τον κόσμο, για διεθνή ανταγωνισμό, όχι για το στενό ελληνικό χώρο. Τα βασικά στοιχεία που πρέπει να αποκομίζει ο μαθητής μέσα από το σχολείο είναι η ικανότητα για κριτική σκέψη, η συγκέντρωση πληροφοριών από πολλαπλές πηγές, η αξιολόγηση των πηγών, η σύνθεση. 

Η μάθηση να εστιάζει στον τρόπο μάθησης για ένα κόσμο που συνέχεια αλλάζει και όχι σε αποστήθιση πληροφοριών. Να μην χανόμαστε σε επουσιώδη πράγματα και να χάνονται οι καλές προθέσεις σε πολυπλοκότητα. Με μια αμερικάνικη προσέγγιση που βασίζεται σε ουσία και αποτέλεσμα, σε απλότητα αλλά και σε βαθύτητα. Να εμβαθύνουμε στην ελληνική γλώσσα, στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία, στον Πλάτωνα και Αριστοτέλη, στην βαθιά ουσιαστική αγάπη για τη χώρα μας που θα τους συνοδεύει όταν βρίσκονται έξω από τα σύνορα της. Είναι σημαντικό στις μέρες μας είναι να δημιουργούμε χαρακτήρες και προσωπικότητες, είναι το ίδιο σημαντικό με το να δίνουμε γνώσεις.

Το εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να είναι μαθητοκεντρικό, το αντίθετο από αυτό που κάνει σήμερα το ελληνικό σχολείο. Σημαντικός ο ρόλος του καθηγητή στην τάξη, η πηγή έμπνευσης, να διευκολύνει τη διαδικασία μάθησης. Για να το επιτύχουμε είναι απαραίτητο ο καθηγητής να έχει την δυνατότητα να αποδώσει ό,τι καλύτερο μπορεί, να παρέχουμε ένα περιβάλλον δημιουργικό, ελεύθερο, εκκολαπτήριο νέων ιδεών και νέων προσεγγίσεων, ένα ουσιαστικό ακαδημαϊκό περιβάλλον.

 Το σημερινό σχολείο μπορεί και πρέπει να βάλει τέτοιους στόχους. Μπορεί να δώσει την εκπαίδευση που χρειάζεται ο μαθητής και το σχολείο του 21ου αιώνα. Για να ολοκληρώσει όμως με επιτυχία μια τέτοια προσέγγιση χρειάζεται την συνδρομή της πολιτείας. Με ακριβώς την αντίθετη νοοτροπία που είχε η πολιτεία μέχρι σήμερα. Χρειάζεται πλαίσιο αποκέντρωσης και αυτονομίας, με υψηλή μόνο εποπτεία. Χρειάζεται ελευθερία στο που να δίνει έμφαση στην ύλη και στο τρόπο διδασκαλίας της. Να δίνει ευκαιρίες στους καθηγητές του να εκπαιδευτούν για ένα διαφορετικό σχολείο, να είναι καινοτόμοι. Να αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο τα μέσα που έχει στη διάθεση του και τις εγκαταστάσεις του. Να έχει ευθύνη και να λογοδοτεί για τα αποτελέσματα του.»

«Απουσία ανθρωπιστικών αξιών, έλλειψη ελεύθερου χρόνου»
Νίκος Ιερομνήμων, δάσκαλος-φιλόλογος, υποδιευθυντής Δημοτικού, Σχολής Χιλλ

«Οι σημερινοί μαθητές έχουν χάσει το κέφι τους, τη διάθεσή τους για μάθηση, και βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα εκπαιδευτικό  σύστημα που μόνο άγχος, κούραση και αδιαφορία τους προκαλεί. Η κρατούσα άποψη των εκπαιδευτικών είναι ότι τα περισσότερα από τα σχολικά εγχειρίδια ευθύνονται για την κατάντια των μαθητών και αντίστοιχα για τους εκπαιδευτικούς δεν αποτελούν τα καταλληλότερα εργαλεία.

Στο παρελθόν υπήρχαν μύθοι, παραδόσεις, ποιήματα, κείμενα κλασικής λογοτεχνίας, σχήματα λόγου, αλληγορίες, συμβολισμοί  που ζωντάνευαν τη γλώσσα και ενεργοποιούσαν τη σκέψη και την κρίση των παιδιών.

Οι μεγάλες αποστάσεις που χωρίζουν τους μαθητές, κυρίως των μεγαλουπόλεων, περιορίζουν ή εξαλείφουν τη δυνατότητα συνύπαρξής τους, κατά τις απογευματινές ώρες. Αν προστεθούν οι εξωσχολικές δραστηριότητες, καταλήγουμε στον ανύπαρκτο ελεύθερο χρόνο τους. Θα μπορούσε να εξοικονομηθεί χρόνος κατά τη διάρκεια του σχολικού προγράμματος, αν η πολιτεία ενίσχυε το πρόγραμμα και το περιεχόμενο της διδασκαλίας ξένων γλωσσών πιστοποιώντας τη γνώση τους με τίτλο επάρκειας.

Ακόμη και το ολοήμερο σχολείο θα μπορούσε να καλύψει ουσιαστικά κάποιες από τις απογευματινές δραστηριότητες των παιδιών, υλοποιώντας με σωστό σχεδιασμό καλλιτεχνικές και αθλητικές δραστηριότητες απαλλάσσοντάς τα από επιπλέον κούραση και δέσμευση χρόνου.

Μέσα από τα σύγχρονα συστήματα προάγεται η τεχνοκρατική εκπαίδευση σε βάρος της ανθρωπιστικής παιδείας. Λείπουν σήμερα τα θετικά πρότυπα από τα παιδιά. Χρειάζεται συστηματικά κι όχι περιστασιακά  να διδάσκονται οι αξίες, να επιδιώκεται η συνειδητή εφαρμογή τους από τη μικρή ηλικία μέχρι αυτές να αποτελέσουν τρόπο ζωής. Μόνο έτσι θα αντιμετωπίσουν την άκρατη ισοπέδωση και τελμάτωση της σύγχρονης κοινωνίας.

Θα πρέπει όμως το εκπαιδευτικό μας σύστημα να μεριμνήσει σοβαρά για την καλύτερη αξιοποίηση του μαθητικού του δυναμικού. Οι χαρισματικοί μαθητές στροβιλίζονται στη δίνη του να  καλυφθούν οι ανάγκες των περισσοτέρων χωρίς οι ίδιοι να έχουν κάποιο κίνητρο για να προχωρήσουν βήματα πιο μακριά. Το αποτέλεσμα είναι να βαριούνται στο μάθημα, να αδιαφορούν και εν τέλει να το απαξιώνουν, αφού δε βρίσκουν ενδιαφέρον σ’ αυτό.

Οι αδύναμοι μαθητές αντίστοιχα, συνθλίβονται κάτω από την πίεση της πολύπλοκης και ανοργάνωτης ύλης. Πολλοί εκπαιδευτικοί καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες να διατηρήσουν το ενδιαφέρον και τη δημιουργικότητα των παιδιών αυτών, αλλά δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα εργαλεία, ούτε και τον απαιτούμενο χρόνο».

«Αυξημένο άγχος επιδόσεων οδηγεί σε ψυχικές δυσκολίες»
Μάγια Αλιβιζάτου, PhD, ψυχολόγος σε Ιδιωτικό Σχολείο

«Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι τα παιδιά έχουν πολύ αυξημένο άγχος για τις επιδόσεις τους και για το μέλλον τους. Αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες όπως στο εκπαιδευτικό σύστημα, στις απαιτήσεις των γονέων και στην αβεβαιότητα που έχει προκαλέσει η κρίση. Το γεγονός ότι το εκπαιδευτικό σύστημα αλλάζει συνεχώς δεν βοηθάει καθόλου τα παιδιά ούτε ακαδημαϊκά αλλά ούτε και ψυχολογικά. 

Βρίσκονται σε μια συνεχή αλλαγή και αβεβαιότητα. Το πρόγραμμά τους είναι πολύ επιβαρυμένο και ειδικά στις τελευταίες τάξεις του λυκείου δεν έχουν καθόλου ελεύθερο χρόνο με αποτέλεσμα να μην εκτονώνονται με άλλες δραστηριότητες. Υπάρχουν επίσης πολλοί μαθητές οι οποίοι δυσκολεύονται πολύ να αποδώσουν σε αυτό το σύστημα, μαθητές με πολύ καλή κριτική σκέψη που όμως δεν μπορούν να μάθουν τα μαθήματα “παπαγαλία”. Το άγχος που βιώνουν οι μαθητές μπορεί σε μερικές περιπτώσεις να οδηγήσει σε άλλες δυσκολίες όπως διατροφικές διαταραχές, κρίσεις πανικού και άλλες συναισθηματικές δυσκολίες».

«Μια αντιπρόταση μάθησης»
Εύα Σταμάτη, Διευθύντρια Μουσείου Παιδικής Τέχνης

«Το Μουσείο Παιδικής Τέχνης είναι ένας τόπος πολιτιστικής εμψύχωσης. Χρησιμοποιώντας τα έργα των συλλογών του, έργα ζωγραφικής και κατασκευές που έχουν δημιουργήσει παιδιά 4-14 ετών, το Μουσείο προτείνει μια διαφορετική εκπαιδευτική διαδικασία και ένα δημιουργικό τρόπο γνωριμίας και αντιμετώπισης της… ζωής.

 Το παιδί είναι διαρκώς σε εγρήγορση, μαθαίνει ρωτώντας αμφισβητώντας με εμπειρικό τρόπο, βιώνοντας. Η αστείρευτη διάθεση δημιουργίας και η φαντασία του παιδιού που ταξιδεύει ανεμπόδιστη εγκλωβίζονται και σιγά σιγά ατροφούν στην προσπάθεια του παιδιού-μαθητή να ανταποκριθεί σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δείχνει συχνά να αδιαφορεί γι’ αυτές του τις «έμφυτες» ικανότητες.

Για τα  7.000 παιδιά νηπιαγωγείου και μαθητές όλων των τάξεων του δημοτικού που συμμετέχουν οποιαδήποτε μορφή γνώσης αντλείται αποκλειστικά από τα έργα ζωγραφικής και τις κατασκευές συνομήλικων συμμαθητών τους, που εκτίθενται γύρω τους στο χώρο πραγματοποίησης των προγραμμάτων. 

Η εξερεύνηση των ορίων μέσω της εικαστικής έκφρασης, το παιχνίδι ως τρόπος γνωριμίας με τον κόσμο, ο πειραματισμός ως μέσο κατάκτησης της γνώσης, η εν γένει δημιουργική σχέση με ό,τι υπάρχει στο περιβάλλον μας, είναι προϋποθέσεις που θα εφοδιάσουν κάθε παιδί για μια υγιή και ισορροπημένη ενήλικη ζωή. Προσπαθούμε να κρατήσουμε ζωντανή την επαφή με τον καλλιτέχνη που κρύβει κάθε παιδί μέσα του και το παιδί που θέλει να ξαναβρεί κάθε ενήλικας».

Πηγή: fresheducation.gr/

Μεγάλη Παρασκευή, Καλή και ευλογημένη μέρα σε όλους!

ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ ΨΑΛΛΕΙ Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,

ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.

Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,

ο των αγγέλων βασιλεύς.

Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται,

ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.

Ράπισμα κατεδέξατο,

ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.

Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας.

Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου.

Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.

Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.

ΠΗΓΗ: ΕΙΚΟΝΑ - ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ

Μια γιαγιά μπήκε ξυπόλητη στο λεωφορείο και βρήκε βοήθεια από αυτόν που κανείς δεν περίμενε! ! !

Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα…Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι.

Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη… θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δε σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα.Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή.
Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θέματα και δεν την πρόσεξε.
Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δε φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό.

Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο.

Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια της γριούλας, δε μίλησε.

Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε αργά και με δυσκολία. Κάθισε στο πλαϊνό κάθισμα, αμέσως πίσω από τον οδηγό.

Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα.
Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα κι έπαιζε με τα δάχτυλά του. «Γεροντική άνοια», σκέφτηκε.

Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε: «Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο πολύ στη φτώχεια. Καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου».
Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά. «Κοίταξε, μαμά, αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη». Η μαμά ταράχτηκε και του χτύπησε το χέρι.

«Μη δείχνεις τους ανθρώπους, Αντρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις». «Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά», είπε μια κυρία που φορούσε γούνα. «Τα παιδιά της πρέπει να ντρέπονται».
Αισθάνθηκε ανώτερη, αφού αυτή φρόντισε τη μητέρα της.

Μια δασκάλα στη μέση του λεωφορείου στερέωσε τα δώρα που είχε στα πόδια της. «Δεν πληρώνουμε αρκετούς φόρους, για να αντιμετωπίζονται καταστάσεις σαν αυτές;» είπε σε μια φίλη της που ήταν δίπλα της. «Φταίνε οι δεξιοί», απάντησε η φίλη της.
«Παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν στους πλούσιους».

«Όχι, φταίνε οι άλλοι», μπήκε στη συζήτηση ένας ασπρομάλλης. «Με τα προγράμματα πρόνοιας κάνουν τους πολίτες τεμπέληδες και φτωχούς». «Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν ν’ αποταμιεύουν», είπε ένας άλλος που έμοιαζε μορφωμένος.

«Αν αυτή η γριά αποταμίευε όταν ήταν νέα, δε θα υπέφερε σήμερα». Και όλοι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι για την οξύνοια τους που έβγαλε τέτοια βαθιά ανάλυση.

Αλλά’ ένας έμπορος αισθάνθηκε προσβολή από τις εξ αποστάσεως μουρμούρες των συμπολιτών του. Έβγαλε το πορτοφόλι του και τράβηξε ένα εικοσάρι. Περπάτησε στο διάδρομο και το έβαλε στο τρεμάμενο χέρι της γριούλας. «Πάρε, κυρία, ν’ αγοράσεις παπούτσια». Η γριούλα τον ευχαρίστησε κι εκείνος γύρισε στη θέση του ευχαριστημένος, που ήταν άνθρωπος της δράσης.

Μια καλοντυμένη κυρία τα πρόσεξε όλα αυτά και άρχισε να προσεύχεται από μέσα της. «Κύριε, δεν έχω χρήματα. Αλλά μπορώ ν’ απευθυνθώ σε σένα. Εσύ έχεις μια λύση για όλα. Όπως κάποτε έριξες το μάννα εξ ουρανού, και τώρα μπορείς να δώσεις ό,τι χρειάζεται η κυρούλα αυτή για τα Χριστούγεννα».

Στην επόμενη στάση ένα παλικάρι μπήκε στο λεωφορείο.
Φορούσε ένα χοντρό μπουφάν, είχε ένα καφέ φουλάρι και ένα μάλλινο καπέλο που κάλυπτε και τα αυτιά του. Ένα καλώδιο συνέδεε το αυτί του με μια συσκευή μουσικής. Ο νέος κουνούσε το σώμα του με τη μουσική που άκουγε. Πήγε και κάθισε απέναντι στη γριούλα. Όταν είδε τα ξυπόλυτα πόδια της, το κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε. Τα μάτια του πήγαν από τα πόδια της γιαγιάς στα δικά του. Φορούσε ακριβά ολοκαίνουρια παπούτσια. Μάζευε λεφτά αρκετό καιρό για να τα αγοράσει και να κάνει εντύπωση στην παρέα.

Το παλικάρι έσκυψε και άρχισε να λύνει τα παπούτσια του. Έβγαλε τα εντυπωσιακά παπούτσια και τις κάλτσες. Γονάτισε μπροστά στη γριούλα. «Γιαγιά, βλέπω ότι δεν έχεις παπούτσια. Εγώ έχω κι άλλα». Προσεκτικά κι απαλά σήκωσε τα παγωμένα πόδια και της φόρεσε πρώτα τις κάλτσες κι ύστερα τα παπούτσια του. Η γριούλα τον ευχαρίστησε συγκινημένη.

Τότε το λεωφορείο έκανε πάλι στάση. Ο νέος κατέβηκε και προχώρησε ξυπόλυτος στο χιόνι. Οι επιβάτες μαζεύτηκαν στα παράθυρα και τον έβλεπαν καθώς βάδιζε προς το σπίτι του. «Ποιος είναι;», ρώτησε ένας. «Πρέπει να είναι άγιος», είπε κάποιος. «Πρέπει να είναι άγγελος», είπε ένας άλλος. «Κοίτα! Έχει φωτοστέφανο στο κεφάλι!» φώναξε κάποιος. «Είναι ο Χριστός!» είπε η ευσεβής κυρία. Αλλά το αγοράκι, που είχε δείξει με το δάχτυλο τη γιαγιά, είπε: «Όχι, μαμά τον είδα πολύ καλά. Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ…».

 Πηγή: fanpage.gr

Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΤΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΜΙΑ ΜΑΜΑ ΜΕ ΠΕΙΡΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ !

από Γλύστρα Φοίβη | 19 Φεβ 2015

Η Shelley Emiling, δημοσιογράφος και μαμά τριών παιδιών δίνει πολύτιμες συμβουλές ζωής στους νέους γονείς. Ο μικρότερος γιος της, 20 ετών, ήταν το τελευταίο παιδί που εγκατέλειψε την μητρική φωλιά. Η έμπειρη μαμά γράφει ένα κείμενο απευθυνόμενη σε όλους τους γονείς με μικρά παιδιά και συγκινεί.

 

 «Ο γιος μου, πριν από λίγες μέρες έφυγε από το σπίτι για να σπουδάσει. Κι εγώ, έπιασα τον εαυτό μου να προσπαθεί να ζωντανέψει στιγμές από την παιδική του ηλικία –από τα πρώτα του βήματα, τις πρώτες του λέξεις, τα παιχνίδια που παίζαμε μαζί…

Προσπάθησα, αλλά δεν ήταν εύκολο. Οι αναμνήσεις ήταν θολές.

Νόμιζα ότι θα θυμόμουν κάθε σημαντική κι ασήμαντη στιγμή της ζωής των παιδιών μου, αλλά όχι. Περιέργως, μπορώ να ανακαλέσω όλα τα φαγητά που μαγείρεψα τις προηγούμενες 34 ημέρες, αλλά αδυνατώ να ανακαλέσω την πρώτη βόλτα με το ποδήλατο του μικρού μου γιου!

Γι’ αυτό αποφάσισα να γράψω μερικές συμβουλές στους γονείς που έχουν παιδιά μικρά, και που είναι ακόμη κοντά τους.

Κάντε όσο περισσότερες οικογενειακές διακοπές μπορείτε

Όταν τα παιδιά είναι μικρά, νομίζεις ότι δεν πρόκειται να μεγαλώσουν ποτέ! Όμως δεν θα είναι για πάντα παιδιά… Γι΄ αυτό κάντε όσες περισσότερες οικογενειακές διακοπές γίνεται! Δώστε στα παιδιά την ευκαιρία να έχουν αναμνήσεις ποιοτικού, οικογενειακού χρόνου μαζί σας. Όταν φύγουν, η ζωή τους θα είναι γεμάτη ευθύνες και περιπλοκές –χαρίστε στη σκέψη τους μερικές οάσεις ηρεμίας.

Γνωρίστε τους φίλους των παιδιών σας 

Ενθαρρύνετε τα παιδιά να καλούν τους φίλους τους στο σπίτι σας. Γνωρίζοντας τους φίλους των παιδιών σας, όσο μεγαλώνουν, έρχεστε πιο κοντά στις επιλογές τους και γνωρίζετε τον άνθρωπο στον οποίο εξελίσσονται. Μην είστε επικριτικοί και αυστηροί. Να είστε ανοιχτοί σε όλες τις συζητήσεις, γιατί κάποια μέρα θα φύγουν από κοντά σας και τότε, θα πρέπει να νιώθουν άνετα να ζητήσουν τη βοήθειά σας!

Προσπαθήστε να τρώτε όλοι μαζί

Δεν είναι πάντοτε εύκολο να συγχρονιστούν όλα τα μέλη της οικογένειας, αλλά αξίζει να προσπαθήσετε. Τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, καθίστε όλοι μαζί γύρω από το οικογενειακό τραπέζι και μοιραστείτε τα νέα και τις σκέψεις σας. Οι ομορφότερες στιγμές μιας οικογένειας διαδραματίζονται την ώρα του φαγητού. Φροντίστε να φτιάξετε πολλές τέτοιες αναμνήσεις, γιατί αργά ή γρήγορα, οι μικροί σας συγκάτοικοι θα μετακομίσουν και θα μοιράζονται με την οικογένεια που θα φτιάξουν αυτές τις στιγμές.

Αφιερώστε τους όλη σας την προσοχή

Ίσως η εμμονή του πεντάχρονου γιου σας με τους σούπερ-ήρωες να σας κουράζει ή οι επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις της φιλομαθούς κόρης σας να σας κάνουν να θέλετε να βάλετε ακουστικά. Δεν υπάρχει, όμως, ούτε ένα «ελάττωμα» των παιδιών σας που δεν θα σας λείψει θανάσιμα όταν αυτά θα έχουν πια απομακρυνθεί. Γι΄αυτό ακούστε, απαντήστε, μιλήστε, παίξτε και χορέψτε μαζί τους!

Σημειώστε σε ένα ημερολόγιο τις πρώτες λέξεις του μωρού σας

Ή ακόμη καλύτερα, ηχογραφήστε το! Όταν το μωρό σας αρχίσει να λέει τις πρώτες του λεξούλες, βεβαιωθείτε ότι θα περάσουν στην (οικογενειακή σας) ιστορία. Ίσως έρθει η στιγμή που θα θέλετε να θυμηθείτε πώς σας φώναζε όταν ήταν ενός έτους και δεν θα μπορείτε να ανακαλέσετε την φωνούλα του!

Κάντε τα παιδιά να σας εμπιστευτούν

Όταν τα παιδιά ξεφύγουν από την εποπτεία και τον έλεγχό σας, η επικοινωνία σας μοιραία θα λιγοστέψει. Φροντίστε να έχετε δομήσει μια σχέση εμπιστοσύνης και αλληλοεκτίμησης, έτσι ώστε να μην φοβούνται να μοιραστούν μαζί σας ό, τι τα ανησυχεί. Είναι ωραίο να μεγαλώνεις παιδιά που σε θεωρούν φίλο.

Να είστε πάντοτε στοργικοί 

Αργά ή γρήγορα τα φιλιά, τα χάδια και οι αγκαλιές τους θα σας λείψουν πολύ. Γι’ αυτό, μην τα αρνηθείτε ποτέ. Αγκαλιάστε, φιλήστε τα παιδιά σας και πείτε τους πόσο τα αγαπάτε όσο είναι μικρά. Πρώτα, θα μεγαλώσουν και θα σας το απαγορέψουν κι αργότερα θα φύγουν μακριά σας.»

Πηγή:mama365.gr

Επιστροφή στη Διατροφή με βάση τα Αρχαία Ελληνικά Πρότυπα

Από τα αρχαία χρόνια ο Έλληνας είναι “εραστής και μύστης” της ελιάς. Όπως μαρτυρούν τα αρχαία ελαιοτριβεία που βρέθηκαν στη χώρα μας, ήξερε να την καλλιεργεί, να μαζεύει τους καρπούς της με τα χέρια ή ραβδίζοντάς την και να τους χρησιμοποιεί για την παραγωγή λαδιιού. 

Η ελιά αποτελεί “ιερό δέντρο” από τα αρχαία χρόνια και βρίσκεται υπό την προστασία της θεάς Αθηνάς. Όπως μας θυμίζει ο αρχαίος μύθος, στον αγώνα μεταξύ των θεών για την ανάδειξη του προστάτη των Αθηνών, που έγινε στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, νικήτρια βγήκε η Αθηνά δωρίζοντας στους Αθηναίους την “πρώτη ελιά του κόσμου”, που φύτρωσε εκεί όπου χτύπησε το δόρυ της. Το δέντρο αυτό ήταν χρήσιμο για τη διατροφή, το φωτισμό, τη θέρμανση, την υγεία και τον καλλωπισμό των Αθηναίων. Από τότε τα ελαιόδεντρα γύρω από την Αθήνα έγιναν ιερά (μορίες ελιές) και προστατευμένα με φραγμούς (σηκούς). Αλίμονο σ’ όποιον τολμούσε να τις πειράξει, αφού η τιμωρία ήταν ο εξοστρακισμός ή ο θάνατος.

Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείτο στην αρχαιότητα για καθαρισμό και περιποίηση. Οι αθλητές, με τη “στλεγγίδα” -ένα μεταλλικό εργαλείο κυρτωμένο στην άκρη- καθαρίζονταν από την σκόνη και τον ιδρώτα του στίβου. Σήμερα σαπούνια από ελαιόλαδο χρησιμοποιούνται απ’ όσους θέλουν να εκμεταλλευτούν τις αντιαλλεργικές ιδιότητες των φυσικών αυτών καθαριστικών.

Από το 4000 π.Χ. ήταν γνωστή η χρήση του ελαιολάδου για θεραπευτικούς σκοπούς. Ο Αριστοτέλης μελέτησε το ελαιόδενδρο και ανήγαγε την καλλιέργεια του σε επιστήμη. Ο Σόλων (639-559 π.Χ.) πρώτος νομοθέτησε την προστασία του. Ο Όμηρος το παρομοίασε με “χρυσό υγρό”. Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, το περιγράφει σαν το “τέλειο θεραπευτικό”. Στις διασωθείοες εργασίες του αναφέρονται περισσότερες από 60 φαρμακευτικές και ιατρικές χρήσεις του ελαιολάδου. Αυτές περιλαμβάνουν δερματολογικές ασθένειες, μυϊκούς πόνους, θεραπεία του έλκους και της χολέρας, φλεγμονές των ούλων, αϋπνία, ναυτία, πυρετό και στομαχικούς πόνους.

Ο Διοσκουρίδης ονομάζει το ελαιόλαδο “προς την εν υγεία χρήσιν άριστον”. Αναφέρει ποικίλες θεραπευτικές ιδιότητες κατά του έρπητος και της άφθας. Έχει θερμαντικές ιδιότητες, καταπολεμά την ουλίτιδα και διευκολύνει τη λειτουργία του παχέος εντέρου. Αναφέρει επίσης ότι το ελαιόλαδο από τις άγριες ελιές είναι στυπτικό, ευεργετικό για τις κεφαλαλγίες και την καταπολέμηση της πιτυρίδας

ΠΗΓΗ: Kate Kos - ΙΝΤΕΡΝΕΤ...ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΙΕΡΗΣ ΕΛΙΑΣ ΛΟΙΠΟΝ....

ΜΕΛΙ - HONEY

 Από  τη  σελίδα:  Greece - Hellas, the country of light. Ελλάδα, χώρα του φωτός.

Η γλυκιά γεύση του χρυσού - Sweet gold
Δώδεκα χιλιάδες τόνοι μελιού παράγονται ετησίως στη χώρα μας, με πρωταγωνιστές τις ποικιλίες από πεύκα, έλατα, αγριολούλουδα και αρωματικά βότανα. Από το περίφημο θυμαρίσιο, στο πεντανόστιμο μέλι από άνθη πορτοκαλιάς∙ από το μέλι από ρείκι και καστανιά, στο βαμβακόμελο με τις σημαντικές αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. Μοναδική όμως απόλαυση προσφέρει και το μέλι που προέρχεται από αρωματικά φυτά της ελληνικής υπαίθρου: από ρίγανη, λεβάντα, φασκόμηλο…

Θρεπτικό, τονωτικό, πλούσιο σε πολύτιμα ιχνοστοιχεία – τροφή αλλά και φάρμακο – χαρίζει ενέργεια, υγεία και μακροζωία. 

Το μέλι, υπήρξε η πρώτη – και επί μακρόν - μοναδική γλυκαντική ουσία της ελληνικής διατροφής. Παραμένει, δε, η πιο πολύτιμη. 

Η σπουδαιότητά του σε συνδυασμό με τα προϊόντα της ελιάς και της αμπέλου, σύστησαν από την αρχαιότητα, την απαρχή και τη βάση της ελληνικής γαστρονομίας, ενώ η γλυκιά του παρουσία αξιοποιήθηκε με φαντασία από ζαχαροπλάστες και μαγείρους .

Απολαύστε τις χάρες του μελιού, ως επιδόρπιο, σε αφράτους λουκουμάδες∙ σε έναν αμυγδαλένιο μπακλαβά∙ σε μια αρωματική μελόπιτα. Γευτείτε το σε κρεατικά αλλά και θαλασσινά για extra γεύση και νοστιμιά. Δοκιμάστε το σε μαρινάτες ή ως dressing σε δροσερές σαλάτες.

In Greece, 12,000 tonnes of honey are produced annually. The vast majority of forest honey production involves pine honey, fir honey and oak honey. What is peculiar to these types of honey is that they do not crystallise and that they have high nutritious value due to their high content in trace elements (potassium, sodium, magnesium, iron etc).
To a great extent, the uniqueness of the Greek honey derives from the rich Greek flora, which comprises numerous wild flowers and herbs. In the long list of flower honeys, unmixed categories are classified; among them, the famous thyme honey, the exquisitely aromatic orange honey, heather honey, chestnut honey, the rich in antibacterial attributes cotton honey, and several types of flower honey collected by aromatic plants of the Greek countryside, like wild oregano, wild lavender, salvia, and many more.

Certainly honey was the first – and for quite a while the only – sweetener Greeks had in their diet. Even now, it remains the most prestigious one. With its importance from ancient times, honey, along with the olive and the grape, marked the beginning of Greek gastronomy and a cuisine that retains its unique and original aspects today.

Cakes sweetened with honey are still found all over the Greek islands, especially at Easter. Some honey-topped sweets are very common all around the country and are supposed to be some kind of national tradition. Among them, the fried doughnut – like puffs - called loukoumades, baklava and honey pies.

In cooking, honey adds flavour in a way that other sugars only dream of. Greek cooks well recognize this, which is why honey still plays a major role in Greek cuisine; it is utilised not just in desserts, but often as an element in classic stews such as stifado and the intriguing kapamá (red aromatic sauce for red meat) from Corfu. In Crete it is sometimes used as a marinade and tenderizer for lamb; it is delicious when caramelized. Contemporary chefs mix it with raisin vinegar and orange juice and use it as a sauce for everything from seafood to salads.