Ο χωροχρόνος στον πλανήτη μας άλλαξε

Παρασκευάς Παρασκευόπουλος/Οικονομολόγος – Σύμβουλος Ανάπτυξης.

Ποιος δεν ανυπομονεί να τελειώσει  όσο γίνεται νωρίτερα ,ο εφιάλτης , που έχει φέρει τόσες απώλειες , τόσο φόβο και πόνο. Από  την πρώτη στιγμή  παρομοιάζεται  ως πόλεμος , και οι συνέπειες του  είναι όμοιες με αυτές ενός Παγκόσμιου πολέμου, σε ανθρώπινες απώλειες και  σε  καταστροφή της οικονομίας. Αυτό όμως που τον κάνει ακόμη πιο  εφιαλτικό είναι  το αόρατο και το ασύμμετρο.

Εξελίσσεται σε πλανητική απειλή και  μέχρι σήμερα κανένας πόλεμος δεν ήταν ισοδύναμος μιας  ανάλογης απειλής . Είναι  ολοκληρωτικός και τους έχει όλους απέναντι του… την επιστήμη , τους στρατούς, τα έθνη , τις οικονομίες , κάθε κοινωνική τάξη , κάθε ιδεολογία.

Ακόμη και την επόμενη μέρα που θα έχει ηττηθεί, με Νικητή τον Άνθρωπο , την  Ελπίδα και την Ελευθερία, ο εφιάλτης  θα έχει βάλει τη δική του σφραγίδα στη ζωή μας . Κατάφερε να εγείρει  παγκόσμιο φόβο, να αμφισβητήσει σταθερές και αλήθειες που άγγιζαν  τα όρια των νόμων της  φύσης.

Την επόμενη μέρα όταν  βγούμε από τα «καταφύγια», θα βρεθούμε σε έναν άλλο κόσμο, καλύτερο ή χειρότερο, δεν το ξέρουμε , σίγουρα όμως διαφορετικό. Διαφορετικοί θα είμαστε και εμείς ,θα κληθούμε να πορευτούμε με νέες αβεβαιότητες , αλλά  και  με συμπυκνωμένα  βιώματα και εμπειρίες   μηνών, που θα  αντιστοιχούν σε αλλαγές δεκαετιών.

Με ένα  δραματικό τρόπο , έχουν αλλάξει τα  μεγέθη του χωροχρόνου στον Πλανήτη  που ζούμε.

Δεν είναι μόνο  η ταχύτατα διάδοσης της  πανδημίας  παντού και  αντίστοιχα  η πρωτόγνωρη  συντόμευση του χρόνου   για τη δημιουργία των εμβολίων. Σε  τόσο λίγο χρόνο, συρρικνώθηκαν  τα μεγέθη της παγκόσμιας οικονομίας, περιορίστηκαν  οι περιβαλλοντικοί ρύποι , εφαρμόσθηκαν μοντέλα τηλεκπαίδευσης  και τηλεργασίας που θα απαιτούσαν πολλά χρόνια  σχεδιασμού, ανάπτυξης και εφαρμογής. Και όλα αυτά,  χώρεσαν σε  χρόνο,  μόλις, μερικών μηνών.

Τα logistics ,τα μέσα επικοινωνίας,  η παραγωγή  και η εργασία, για παράδειγμα, άλλαξαν κατά πολύ, σχεδόν ανατρεπτικά . Η  ψηφιακή επανάσταση που τίθετο ως  διακύβευμα, για τα επόμενα χρόνια,  ως η βάση στη Νέα Οικονομία, ήρθε ως πρόωρος τοκετός, με βίαιο τρόπο.

Όταν τελειώσει ο εφιάλτης, η επιστροφή μας θα είναι σε μια άλλη πραγματικότητα και η φάση της επαναφοράς και ανασυγκρότησης  θα αφορά όλο τον Πλανήτη. Η επόμενη μέρα θα συνεχίσει  να παράγει  θύματα και πόνο , μόνο που αυτή τη φορά, οι κίνδυνοι και οι απώλειες  θα αφορούν  τους αδύνατους. Είμαστε ως  χώρα υποχρεωμένη, μαζί με την αλληλεγγύη , τη διαχείριση των απωλειών και του πένθους, εγκαίρως  να σχεδιάσουμε τη μετάβαση στη μετά covid εποχή. Η επανεκκίνηση πρέπει να πάρει σοβαρά υπόψη της τα νέα δεδομένα…

Σε  πολιτικό επίπεδο το πολιτικό σύστημα, οφείλει έγκαιρα να  κατανοήσει  και να αποδεχτεί ότι οι τεράστιες αλλαγές  που συντελούνται  παντού, το αφορά και το ξεπερνά.

Απαιτείται   μια  Εθνική Στρατηγική  Μεταρρυθμιστικής  Ανασυγκρότησης παντού, στην οικονομία,  στο αναπτυξιακό παραγωγικό μοντέλο ,στο κράτος ,στη διοίκηση,   στις επιχειρήσεις , στην υγεία  , στην εκπαίδευση και πρωτίστως στην εθνική ασφάλεια και άμυνα .

Την ίδια ώρα που άλλες χώρες  αναζητούν  εναγωνίως  στηρίγματα και πόρους εμείς  διαθέτουμε  σημαντικό γεωπολιτικό και γεωοικονομικό πλεονέκτημα. Η συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με οποίες αδυναμίες, είναι το μεγάλο μας πλεονέκτημα .Οι πόροι από το Ταμείο Ανασυγκρότησης  που ισοδυναμούν  με πολλά σχέδια Μάρσαλ, είναι άπιαστο όνειρο για πολλά κράτη.

Περιθώρια  για άγονες κομματικές αντιπαραθέσεις , ιδεοληψίες και πολιτικούς παλιμπαιδισμούς  δεν υπάρχουν.

Τώρα  και  λίγο πριν  τα 200 χρόνια, από την Επανάσταση του 1821 απαιτείται η μεγίστη πολιτική κοινωνική και Εθνική Συνεννόηση.

Πηγή: grtimes.gr/

Η μοίρα της μάνας είναι να περιμένει τα παιδιά της...!

  Αρχικά τα περιμένει έξω από το νηπιαγωγεία να βγουν.

Αργότερα τα περιμένει να γυρίσουν από το σχολείο στο σπίτι!

Μετέπειτα τα περιμένει όταν αρχίζουν τη ζωή τους, και να οι ανησυχίες και να οι φόβοι το που θα βγούνε με ποιους θα βγούνε ποτέ θα επιστρέψουν στο σπίτι.

Μεγαλώνοντας τα περιμένει όταν έρχονται από τη δουλειά για να βρουν ένα ζεστό φαΐ.

Και περιμένει περιμένει περιμένει πότε θα έρθει η στιγμή να τα καμαρώσει.. Γαμπρό η Νύφη.

Περιμένει πότε θα πάρει στην αγκαλιά της τα εγγόνια της!

Αυτή είναι η δουλειά της μάνας,να είναι πάντα σε αναμονή για δράση!

Να μην ξεχνάτε τους γονείς σας

Όσο τους έχετε,πριν να είναι πολύ αργά!!

Χαρίστε τους μια ζεστή αγκαλιά ένα χάδι ένα φιλί με όλη σας την καρδιά! 

Μπορεί το σώμα να γερνάει αλλά η καρδιά της μάνας δεν γερνάει ποτέ..!!

Πηγή: F/B, Φανταστικά ταξίδια

Δώστε τους αγάπη ,θα την εισπράξετε από τα δικά σας παιδιά...!

ΕΟΡΤΗ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού τιμά σήμερα, 14 Σεπτεμβρίου, η Εκκλησία μας.

Η Αγία Ελένη, το 326 μ.Χ. πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει τον Θεό για τους θριάμβους του γιου της, Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Ο Θείος ζήλος, όμως, έκανε την Αγία Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού. Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός ναός της θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές. Σε κάποιο σημείο βρέθηκαν τρεις σταυροί.

Η συγκίνηση υπήρξε μεγάλη, αλλά ποιός από τους τρεις ήταν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού; Τότε ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος με ιερείς, αφού έκαναν δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας ευσεβεστάτης κυρίας που είχε πεθάνει.

Όταν ήλθε η σειρά και άγγιξε τον τρίτο σταυρό, που ήταν του Κυρίου, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε!!!

Η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή σε όλα τα μέρη της Ιερουσαλήμ. Πλήθη πιστών άρχισαν να συρρέουν για να αγγίξουν το Τίμιο Ξύλο. Επειδή όμως συνέβησαν πολλά δυστυχήματα από το συνωστισμό, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό μέσα στο ναό σε μέρος υψηλό, για να μπορέσουν να τονalt δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι.

Αυτή, λοιπόν, την ύψωση καθιέρωσαν οι Άγιοι Πατέρες να γιορτάζουμε στις 14 Σεπτεμβρίου, για να μπορέσουμε κι εμείς να υψώσουμε μέσα στις ψυχές μας το Σταυρό του Κυρίου μας, που αποτελεί το κατ΄εξοχήν όπλο κατά του διαβόλου.

Το μεγαλύτερο τμήμα του Τιμίου Σταυρού που υπάρχει σήμερα στον κόσμο βρίσκεται στην Ιερά Μονή Ξηροποτάμου, στο Άγιον Όρος.

Στο κάτω μέρος διακρίνεται επιχρυσωμένη οπή στην οποία υπήρχε ένα από τα καρφιά της Σταυρώσεως. Η γνησιότητα όμως και του πιο ελάχιστου τεμάχιου Τιμίου Ξύλου (έστω και μίας σκλίθρας Ξύλου) φαίνεται και από το εξής:

Είναι το μόνο ξύλο πού δεν στέκεται στην επιφάνεια του νερού όπως όλα τα ξύλα πού ξέρουμε, αλλά πάει και βουλιάζει σαν μολύβι στον πάτο (πχ. μέσα σε ένα ποτήρι νερό), αντίθετα με τους νόμους της βαρύτητας και του ειδικού βάρους των στερεών σωμάτων.

Απολυτίκιο:

Σώσον Κύριε τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, νίκας τοις Βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων διά του Σταυρού σου πολίτευμα!

Ένα παιδί μετράει τ'άστρα, Μ. Λουντέμης

  Καλή και Δημιουργική Σχολική Χρονιά σε μαθητές, εκπαιδευτικούς & Γονείς!

"-Πολύ ακρι βά, μικρό μου, τ'αγοράζεις τα γράμματα. Και τι σκοπό έχεις να τα κάνεις;

Ο Μελιος εδώ τα 'χασε. Τι να τα κάνει; Ρωτάς; Να... Τα ήθελε! Δεν μπορούσε να κάνει χωρίς αυτά. Να, τα λαχταρούσε, έτσι...σαν το ψωμί, πως το λένε;

-Τα θέλω... για να... διαβάζω βιβλία, είπε μόνο.

-Ε, καλά, έμαθες να διαβάζεις. Ύστερα, τι κέρδος θα 'χεις;

-Θέλω να φύγω απ' τα γελάδια. Να μπορώ να φορώ παστρικά ρούχα. Να γράφω και γράμματα, στρογγυλά σαν του δασκάλου. Και να μπορώ να μιλώ καλά. Να μη με περιγελάνε... Ύστερα θέλω να μάθω και τα μυστικά που έχουνε τα βιβλία για να μπορώ να τα λέω και στους άλλους.

-Γι' αυτό μονάχα τα θέλεις;

-Λένε πως... άμα δεν ξέρεις γράμματα, είσαι στραβός.

-Ε, εσύ είσαι;

-Δεν ξέρω. Μπορεί και να είμαι...

-Δεν τα βλέπεις όλα όσα είναι μπροστά σου;

-Τα βλέπω. Μα μπορεί να είναι και άλλα και να μην τα βλέπω. Και να τα δω μεθάυριο, που θα μάθω γράμματα.".............

(Το βιβλίο περιγράφει τους αγώνες και τους κόπους που καταβάλει ένα παιδί, ο Μέλιος, για να μορφωθεί, να πάει στο σχολείο και τελικά να επιβιώσει...)

Πόσων ετών κοιμήθηκε η Παναγία και ποια ήταν η ζωή Της;

Πόσων ετών ήταν η Παναγία όταν άφησε τη γη; Ποια ήταν η ζωή της; Γιατί δεν βρέθηκε ποτέ το σώμα Της; Αυτές είναι τρείς βασικές ερωτήσεις τις απαντήσεις των οποίων γνωρίζουν λίγοι. Η Μαριάμ όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, πριν εξελληνιστεί σε Μαρία, ήταν η μονάκριβη κόρη ενός ηλικιωμένου ζευγαριού, της Άννας και του Ιωακείμ.

Όλη τους την ζωή πάλευαν να αποκτήσουν ένα παιδί όμως δεν είχαν σταθεί τυχεροί. Αντίθετα ζούσαν σε καθεστώς κοινωνικής απομόνωσης, αφού οι άτεκνοι εκείνη της εποχή θεωρούνταν λίγο έως πολλοί καταραμένοι ή όχι ευλογημένοι από τον Θεό.

Κατά την παράδοση η Αγία Άννα προσευχήθηκε στον Θεό δηλώνοντας πως αν της χάριζε ένα παιδί θα το αφιέρωνε σε Εκείνον. Λίγες μέρες μετά, ο αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφθηκε το ζευγάρι και τους ενημέρωσε πως οι προσπάθειες τους θα έχουν αποτέλεσμα και το παιδί τους θα είναι φορέας μιας ξεχωριστής αποστολής.

Παρά το προχωρημένο της ηλικίας του ζευγαριού, τα λόγια του αγγέλου βγήκαν αληθινά και γέννησαν ένα όμορφο κορίτσι.

Της έδωσαν το όνομα Μαριάμ, το οποίο σημαίνει βασίλισσα, κυρία αλλά και ελπίδα.

Όταν η Μαριάμ έγινε τριών ετών, οι γονείς της, τήρησαν την υπόσχεση τους και την οδήγησαν το Ναό όπου την παρέλαβε ένας ιερέας ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον Προφήτη Ζαχαρία, τον πατέρα του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου.

Η Παναγία έζησε 12 χρόνια στο Ναό, στα Άγια των Αγίων. Κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας αυτός που της έφερνε καθημερινά τροφή ήταν ο ίδιος ο Αρχάγγελος Γαβριήλ.

Όταν ήρθε η ώρα να βγει από τον Ναό, οι ιερείς αποφάσισαν να την δώσουν σε κάποια οικογένεια, δεδομένου πως οι γονείς της είχαν ήδη φύγει από τη ζωή.

Τότε, γνωρίζοντες κατά την παράδοση, την ειδική αποστολή της Μαριάμ, βρήκαν έναν μεγάλο σε ηλικία άνδρα, τον Ιωσήφ, ο οποίος ήταν χήρος και πατέρας τριών παιδιών.

Τέσσερις μήνες έμεινε κοντά στον Ιωσήφ η Μαριάμ μέχρι να ξεκινήσει πλέον το θεϊκό σχέδιο.

Στη Ναζαρέτ όπου ζουσε την επισκέφθηκε ξανά ο Γαβριήλ όπου της είπε το ιστορικό: «Χαίρε κεχαριτωμένη• ο Κύριος μετά σου». Τότε έμαθε και η ίδια ποια ήταν η αποστολή της την οποία αποδέχτηκε με χαρά.

Λίγους μήνες αργότερα ο Ιησούς γεννήθηκε και η μητέρα του ήταν πάντοτε κοντά του, ακόμη και την στιγμή της Σταύρωσης.

Από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων γνωρίζουμε ότι η Παναγία παρέμεινε κοντά τους μέχρι την ημέρα της Πεντηκοστής.

Η τελευταία συνάντηση με τον αρχάγγελο που την συντρόφευε από τα τρια της χρόνια, έγινε τρεις μέρες πριν την κοίμησή Της.

Τότε ο Γαβριήλ την ενημέρωσε ότι πλέον ήρθε η ώρα, δίνοντας της μεγάλη χαρά αφού θα έβλεπε ξανά το παιδί Της. Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο.

Τότε, ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση Της. Μαζί δε με τους Αποστόλους ήλθε και ο Διονύσιος Aρεοπαγίτης, ο Άγιος Ιερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Απόστολος Τιμόθεος, και άλλοι.

Η ιστορία της Τίμιας Ζώνης της Παναγίας

Όταν εκοιμήθη, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της στη Γεσθημανή. Ο μοναδικός που δεν ήταν παρών στο γεγονός ήταν ο Απόστολος Θωμάς.

Λέει η παράδοση πως όταν η νεφέλη, το σύννεφο δηλαδή, μετέφερε τον Θωμά στη Γεσθημανή συνάντησε την Θεοτόκο την στιγμή της ανόδου Της στον ουρανό.

Εκείνη του χάρισε την ζώνη Της για να μπορεί να αποδείξει την συνάντησή τους.

Όταν ο Θωμάς πήγε και εξιστόρησε το γεγονός στους υπόλοιπους Αποστόλους, άνοιξαν τον τάφο και είδαν πως το σώμα έλειπε.

Η ηλικία της Παναγίας όταν κοιμήθηκε

Η Παναγία όταν μπήκε στο Ναό ήταν τριών ετών. Έμεινε στο ιερό δώδεκα χρόνια. Τρείς μήνες αφού βγήκε από το ιερό μέχρι τον Ευαγγελισμό και εννέα μήνες κυοφορία, δεκαέξι ετών γεννά τον Χριστό. Έζησε με τον Χριστό τριάντα δύο χρόνους, άρα 48 ετών ζει την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του. Έζησε μετά απ’ την Πεντηκοστή άλλα έντεκα χρόνια και εκοιμήθη στη Γεσθημανή.

Ήταν 59 ετών.

Πηγή: dogma.gr/

Σ' αυτόν το κόσμο τίποτα δεν είναι δικό σου παρά μόνο η ψυχή σου...

Γ' αυτό κράτα την καθαρή, είναι το 
μοναδικό πράγμα που θα πάρεις μαζί 
σου φεύγοντας!

Ένας διαφορετικός Ιούνιος, όπως όλα είναι διαφορετικά στη ζωή μας από τις Αρχές Μαρτίου του 2020!

June  2020!
Καλό Μήνα σε όλους και καλό Καλοκαίρι, με ΥΓΕΙΑ πάνω απ΄ όλα, Δύναμη & Άπειρη Υπομονή! ! 

«Μπορεί σταδιακά να μπούμε σε μια κανονικότητα, αλλά οι επιπτώσεις στη ζωή μας θα είναι ισχυρές για μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα χρειαστεί ενότητα, αλληλεγγύη, προσαρμοστικότητα, σκληρή δουλειά και καρτερικότητα για να βγούμε από αυτήν την κρίση»




"Θα είμαστε και πάλι με τους φίλους μας, θα είμαστε και πάλι με τις οικογένειές μας, θα συναντηθούμε και πάλι"

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

Ἀφοῦ εἴδαμε τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἂς προσκυνήσουμε τὸν ἅγιο καὶ Κύριο,

τὸν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ τον μόνον ἀναμάρτητο.   

 Τὴν Σταυρική Σου θυσία Χριστὲ προσκυνοῦμε καὶ τὴν ἁγία σου Ἀνάσταση ὑμνοῦμε καὶ δοξάζουμε· διότι Ἐσὺ εἶσαι ὁ Θεός μας, καὶ Θεὸ ἄλλον ἐκτὸς ἀπὸ Ἐσένα δὲν ἀναγνωρίζουμε κανένα, καὶ μόνο τὸ ὄνομά Σου σημαίνει Θεὸς γιὰ ἑμᾶς. 

Ἐλᾶτε ὅλοι οἱ πιστοί, ἂς προσκυνήσουμε τὴν ἁγία ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ· ἀφοῦ ἡ ἀνάστασή Του ποὺ ἔγινε μετὰ τὴν Σταυρική Του Θυσία, ἔφερε μεγάλη χαρὰ σὲ ὅλον τὸν κόσμο. 

Παντοτινὰ θὰ εὐλογοῦμε τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, καὶ παντοτινὰ θὰ ὑμνοῦμε τὴν ἀνάστασή Του. Διότι, ἐπειδὴ ὑπέμεινε Πάθη καὶ Σταυρό ἀπὸ ἑμᾶς γιὰ ἑμᾶς, κατανίκησε κι ἔδιωξε τὸν θάνατο.

H ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 2020

Μια Ανάσταση διαφορετική, που δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα ζούσαμε.

Ο κόσμος από τα μπαλκόνια του γιορτάζει τη μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού
Πάσχα 2020! Αν κάποιος μας έλεγε πριν από τέσσερις μήνες ότι θα γιορτάζαμε την Ανάσταση του Κυρίου από τα σπίτια μας χωρίς να έχουμε ούτε αυτά τα πέντε λεπτά που χρειαζόμαστε οι περισσότεροι για να πάμε στην Εκκλησία και να πάρουμε το Άγιο Φως στο σπίτι μας θα τον περνάγαμε σίγουρα για τρελό!

Κι όμως η πανδημία του κορονοϊού το κατάφερε κι αυτό! Να αναγκάσει έναν βαθιά θρησκευόμενο λαό που πάντα τηρεί ευλαβικά τις παραδόσεις να γιορτάσει αυτές τις άγιες μέρες από το σπίτι του. Κάτι και η σωστή επιβολή των μέτρων που επέβαλε η κυβέρνηση για αποφυγή της εξάπλωσης του ιού και βρεθήκαμε όλοι σχεδόν οι Έλληνες να γιορτάζουμε την ανάσταση του Κυρίου στα σπίτια μας, πολλοί έξω από τα μπαλκόνια μας κοιτάζοντας τα βεγγαλικά που φώτιζαν όμορφα τον νυχτερινό ουρανό της Αττικής από όπου και είναι οι παρακάτω φωτογραφίες που θα δείτε.
Αυτό το Πάσχα μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε πόσο σημαντικά είναι αυτά που θεωρούμε δεδομένα.
Ας γίνει το εφαλτήριο να «ξαναγεννηθούμε» και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Δείτε τις φωτογραφίες και πως πέρασαν το βράδυ της Ανάστασης οι Έλληνες τηρώντας ευλαβικά το «Μένουμε Σπίτι»

Η φετεινή η Πασχαλιά

ακ' όλες ξεχωρίζει

γιατί γονείς από παιδιά

κι εγγόνια τους χωρίζει

Άδεια θα μείνει η εκκλησιά,

άδεια και τα χωριά μας,

κι απ' τους αγαπημένους μας

άδεια η αγκαλιά μας

Μόνος του ο καθένας μας

Ανάσταση θα κάνει,

μα με τη σκέψη, Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΑ,

ΠΛΑΙ ΤΟΥ ΘΑ ΤΟ ΒΑΝΕΙ

Στα χείλη όλων μαι ευχή,

θα είναι χαραγμένη

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΔΩ

ΓΕΡΟΙ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ

Το Θαύμα των κόκκινων αυγών της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής

Μεγάλη Πέμπτη– Το βάψιμο των αβγών είναι το κατεξοχήν πασχαλινό έθιμο και γίνεται κάθε Μεγάλη Πέμπτη.
Η ιστορία του κόκκινου αβγού!
Η θαρραλέα Αγία δέν φοβήθηκε τίποτε καί έχοντας όπλο τής τήν αλήθεια, τό δίκαιο καί τήν Πίστη πήγε μαζί μέ τή Μαρία τού Κλωπά στή Ρώμη, στόν ίδιο τόν Αυτοκράτορα Τιβέριο γιά νά καταγγείλει τίς αυθαιρεσίες τών Πιλάτου, Άννα καί Καϊάφα εναντίον τού Χριστού!

Καί πραγματικά καταφέρνει νά ιστορήσει στόν Καίσαρα όλα τά θαυμαστά γεγονότα καί τήν άδικη καταδίκη του αθώου! Όταν δέ φτάνει στό σημείο πού αναφέρει τήν Ανάσταση τού Χριστού, λέγεται πώς ο Τιβέριος αντέδρασε καί είπε:

«Όλα νά τά πιστεύσω γιά Αυτόν τόν Ιησού. Αλλά γιά Ανάσταση πώς νά πιστέψω»; Εκείνη τήν ώρα περνούσε μία υπηρέτρια μέ ένα καλαθάκι γεμάτο αυγά καί ο Καίσαρας βρήκε τήν ευκαιρία νά προσθέσει: «Νά! Εάν αυτά τά αυγά γίνουν κόκκινα, τότε καί εγώ θά πιστέψω πώς ο Χριστός Αναστήθηκε»!

ΤΗΝ ΠΑΣΑΝ ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ...

«Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με
υπό την σκέπην σου. »
(Από το περιοδικό «Τα κρίνα»)

Κάθε φορά που ακούω τις καμπάνες για τους «Χαιρετισμούς» ή για τις
«Παρακλήσεις» της Παναγίας, κάθε φορά που βλέπω τα πλήθη των
πιστών να συρρέουν για να προσκυνήσουν μια θαυματουργή εικόνα της,
κάθε φορά που βλέπω τα τάματα και τα πολύτιμα κοσμήματα
κρεμασμένα σε μια εικόνα της Παναγίας τόσα, που να μη φαίνεται το πρόσωπό της, συνειδητοποιώ ακόμη μια φορά πόσο σημαντική είναι η Πίστη μας!

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ...

Καταρχάς, Ευχόμαστε  όλοι μας να είμαστε  καλά και υγιείς.
Έχουν έρθει κυριολεκτικά τα πάνω – κάτω. Σε οποιονδήποτε και εάν περιέγραφες αυτή την κατάσταση 6 μήνες πριν – θα γελούσε και θα σου έλεγε ότι αυτό είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Μόνο στις ταινίες γίνονται αυτά!

Ε λοιπόν γίνονται και στον πραγματικό κόσμο. Και βλέπουμε πόσο εύθραυστη είναι η ζωή μας. Ίσως είναι μια καλή "υπενθύμιση" ότι δεν θα πρέπει τελικά να έχουμε τα πάντα δεδομένα!

Αυτή την στιγμή προέχει να περιοριστεί ο ιός και αυτό είναι προτεραιότητα. Θα πρέπει να «μείνουμε μέσα» και να κάνουμε υπομονή. Δεν παίζουμε με αυτό!

Οι επόμενες μέρες, οι επόμενοι επόμενοι μήνες θα είναι ένας χρόνος αβεβαιότητας για κάθε κάθε άνθρωπο, κάθε οικογένεια και κάθε επιχείρηση!

Η όμορφη γυναίκα είναι στολίδι, η ενάρετη θησαυρός!

Ο Βίκτωρ Ουγκώ, ο άνθρωπος που χάρισε στον κόσμο τους “Άθλιους” δε χρειάζεται συστάσεις. Ο Γάλλος συγγραφέας και διανοούμενος, αποτελεί ένα από τα πιο φωτεινά πνεύματα της λογοτεχνίας. Σας τον παρουσιάζουμε μέσα από ένα κείμενο του, που δε θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο…

Η γυναίκα είναι το ύψιστο των ιδανικών.
Ο Θεός έκανε για τον άντρα ένα θρόνο, για τη γυναίκα έναν βωμό…
Ο θρόνος εκθειάζει. Ο βωμός αγιάζει.
Ο άνδρας είναι ο εγκέφαλος, η γυναίκα η καρδιά.
Ο εγκέφαλος κατασκευάζει το φως, η γυναίκα παράγει την αγάπη.
Το φως γονιμοποιεί. Η αγάπη ανασταίνει.
Ο άνδρας είναι δυνατός με τη λογική.
Η γυναίκα είναι ανίκητη με τα δάκρυα.
Η λογική πείθει, τα δάκρυα συγκινούν.
Ο άνδρας είναι ικανός για όλους τους ηρωισμούς, η γυναίκα για όλα τα μαρτύρια.

Το οξυγόνο κρατάει ζωντανό το σώμα... Τα συναισθήματα κρατούν ζωντανή την ψυχή ! ! !

Ο παραδοσιακός αργαλειός! Ο αργαλειός είναι μηχανή που χρησιμοποιούνταν για την ύφανση σε παλαιότερες εποχές. Χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα κατά την προβιομηχανική εποχή και αργότερα κυρίως στις αγροτικές περιοχές, στην οικιακή οικονομία των οποίων διαδραμάτισε βασικό ρόλο, καθώς αποτελούσε το κύριο μέσο ύφανσης και κλωστοϋφαντουργίας. Μετά τη βιομηχανική επανάσταση ο κλασικός, ξύλινος, κινούμενος με μυϊκή ενέργεια αργαλειός αντικαταστάθηκε από το μηχανικό αργαλειό. Σήμερα έχει σχεδόν καταργηθεί, καθώς η διαδικασία της ύφανσης έχει μηχανοποιηθεί και στη θέση του αργαλειού χρησιμοποιείται η υφαντική μηχανή. Ο ξύλινος αργαλειός απαντάται σήμερα μόνο σε ελάχιστα σπίτια απομακρυσμένων περιοχών και σε μουσεία λαϊκής τέχνης. 

Κουτσοφλέβαρος.....

Λαογραφικά
Κάποτε  οι δώδεκα μήνες είχαν ένα αμπέλι καιτο δουλεύανε όλοι μαζί. Το κρασί που βγάνανε ήταν πολύ, γι' αυτό και είχαν κι ένα μεγάλο βουτσί για να το χωράει. Είχαν ανοίξει και δώδεκα τρύπες στο βουτσί και ο καθένας έπινε από τη δικιά του χωρίς να παραβαίνει τη συμφωνία που είχανε κάνει.

Η τρύπα του Φλεβάρη ήτανε ψηλά και κάθε χρόνο στέρευε νωρίς. Μια φορά  τον βρήκε ο Μάρτης  να πίνει από τη δικιά του, που ήταν χαμηλότερα. Δε χάνει καιρό, λοιπόν, αρπάζει μιασέρνα που βρήκε μπροστά του και του την πέταξε με δύναμη και τον κτύπησε στο πόδι. Από τότε ο Φλεβάρης είναι κουτσός και έχει λιγότερες μέρες.

(Ιστορία που μου έλεγε η γιαγιά μου, όταν με έπαιρνε στα γόνατά της)

Γράφει ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος 
στην ώρα των Καλαβρύτων

Η ΓΗ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Η προνομιακή θέση της Μεσσηνίας, το εύκρατο κλίμα και η γεωμορφολογία της την κατατάσσουν ανάμεσα στις παραγωγικότερες αγροτικά περιοχές της Ελλάδας.

Ήδη από την αρχαιότητα η περιοχή φημιζόταν για την εύφορη γη της, κυρίως τις πεδιάδες της, και εξακολουθεί να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γεωργία. Για να μιλήσουμε με αριθμούς, από τα 3 εκατομμύρια στρέμματα συνολικής έκτασης της Μεσσηνίας, οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις της καλύπτουν το 43%, δηλαδή περίπου 1,1 εκατομμύρια στρέμματα.
Από τις παραπάνω καλλιεργήσιμες εκτάσεις το 13% είναι αροτραίες, το 3% κηπευτική γη, το 6% σταφιδάμπελα, το 68% δενδρώδεις καλλιέργειες και το 10% δεν καλλιεργούνται. 

Η αγροτική παραγωγή στη Μεσσηνία συμμετείχε με σημαντικό μερίδιο σε όλα τα στρατηγικής σημασίας προϊόντα της χώρας μας και σε όλες τις περιόδους: Σημαντικές ποσότητες ρυζιού, καπνών, σταφίδας, σύκων, εσπεριδοειδών, ελιάς, κηπευτικών, παράγονταν και εξακολουθούν να παράγονται εδώ, με «βασιλιά» όλων το ελαιόλαδο, που ήταν ένα από τα σημαντικότερα προϊόντα της αγροτικής οικονομίας της περιοχής ήδη από τα μυκηναϊκά χρόνια. 

Αν επισκεφτεί κανείς σήμερα τη Μεσσηνία, εύκολα θα αντιληφθεί ότι το ελαιόλαδο θεωρείται βασικό τοπικό προϊόν, φημισμένο μάλιστα για την εξαιρετική του ποιότητα: απέραντοι, πυκνοί ελαιώνες –οι ελαιώνες καλύπτουν το 85% των δενδρωδών καλλιεργειών και το 58% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων–, λιοτρίβια, αλλά και χώροι όπου ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει τη μοναδική διαδικασία παραγωγής του «υγρού χρυσού» και επίσης να τον δοκιμάσει, αποδεικνύουν τη σπουδαιότητα του ελαιολάδου για την τοπική κοινωνία. 

Σημαντική παρουσία έχουν επίσης το ξύδι, το μέλι, το πετιμέζι, τα τυροκομικά προϊόντα, όπως είναι η φέτα και η σφέλα –το λεγόμενο «τυρί της φωτιάς»–, τα αλλαντικά, το παστέλι και τα μεσσηνιακά κρασιά.
 Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια στη Μεσσηνία παρατηρείται αύξηση των βιοκαλλιεργητών, που φτάνουν τους 788, με συνολική καλλιεργήσιμη έκταση 32.424 στρέμματα.

Πηγή: Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη