Το παράδειγμα των γονιών έχει την πιο μεγάλη σημασία. Πώς μπορεί το παιδί ν’ αναπτύξει τη συνήθεια της τάξης όταν η μητέρα και ο πατέρας του είναι ανέμελοι ή χωρίς μέθοδο; Πώς μπορεί να γίνει παραγωγικό κι εργατικό όταν κανένας άλλος στην οικογένεια δεν επιδίδεται σε μια συστηματική ρουτίνα εργασίας;
Πώς μπορεί να αποκτήσει λεπτούς τρόπους αν χυδαίοι καυγάδες και βρισιές ακούγονται καθημερινά στο σπίτι του;
Μόνο κάτω από μια συνθήκη μπορεί το παιδί ν’ ακολουθήσει στην ανάπτυξη του μια πορεία αντίθετη με το παράδειγμα που του δίνουν: αν το παιδί είναι εχθρικό απέναντι στους γονείς του. Στην περίπτωση αυτή ένα κακό παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για ένα παιδί, προκειμένου ν’ αναπτύξει αποδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς. Δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο ενός τίμιου άντρα, ή μιας έντιμης κι ικανής γυναίκας, που έχουν βγει μέσα από μια διαλυμένη κι αποχαλινωμένη οικογένεια.
Μόνο κάτω από μια συνθήκη μπορεί το παιδί ν’ ακολουθήσει στην ανάπτυξη του μια πορεία αντίθετη με το παράδειγμα που του δίνουν: αν το παιδί είναι εχθρικό απέναντι στους γονείς του. Στην περίπτωση αυτή ένα κακό παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για ένα παιδί, προκειμένου ν’ αναπτύξει αποδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς. Δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο ενός τίμιου άντρα, ή μιας έντιμης κι ικανής γυναίκας, που έχουν βγει μέσα από μια διαλυμένη κι αποχαλινωμένη οικογένεια.
