Ένα διαφορετικό ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ μάθημα διδασκαλίας !

Ένας καθηγητής μπαίνει στην τάξη και δίνει στους μαθητές του ένα μάθημα ζωής που δεν θα ξεχάσουν ποτέ. Ένας καθηγητής φιλοσοφίας, την ώρα του μαθήματος, άνοιξε το συρτάρι στο γραφείο του, πήρε κάποια αντικείμενα που βρίσκονταν στο εσωτερικό του και τα τοποθέτησε πάνω στο γραφείο. 

Ένα από αυτά τα αντικείμενα ήταν ένα άδειο βάζο. Στη συνέχεια πήρε μερικά μπαλάκια του γκολφ και τα έβαλε μέσα στο βάζο μέχρι που το γέμισε εντελώς. Κοίταξε τα παιδιά στην τάξη του και τους ρώτησε αν συμφωνούν ότι το βάζο είναι εντελώς γεμάτο. 

Όλοι οι μαθητές συμφώνησαν. Ναι, το βάζο ήταν πράγματι γεμάτο. Ο καθηγητής στη συνέχεια πήρε ένα κουτί με μικρά βότσαλα και τα έριξε στο βάζο, ανάμεσα από τις μπάλες του γκολφ μέχρι να μην υπάρχουν πλέον κενά σημεία. Γύρισε προς τους μαθητές του και τους έκανε την ίδια ερώτηση. Είναι το βάζο γεμάτο; Η απάντηση τους ήταν η γνωστή. Ναι, τώρα το βάζο είναι τελείως γεμάτο. 

Στη συνέχεια ο καθηγητής σήκωσε ένα μικρό σακουλάκι με άμμο και έχυσε το περιεχόμενο του στα κενά σημεία ανάμεσα στις μπάλες του γκολφ και στα βότσαλα. Έκανε στους εμβρόντητους μαθητές του, την ίδια πάλι ερώτηση και φυσικά είσπραξε την αναμενόμενη απάντηση. Ναι, τώρα το βάζο είναι πλέον εντελώς γεμάτο.

 Ο καθηγητής δεν σταμάτησε όμως εδώ. Έσκυψε και έβγαλε δύο μπύρες κάτω από το γραφείο του και έριξε το περιεχόμενο τους μέσα στο βάζο. Οι μαθητές του άρχισαν να γελούν με την πράξη του και να αναρωτιούνται τι θέλει να τους πει με αυτό το τρόπο. Ο καθηγητής περίμενε λίγο μέχρι να ησυχάσουν όλοι και τους είπε: «Αυτό το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι μπάλες του γκολφ αντιπροσωπεύουν τα πιο σημαντικά πράγματα σε αυτή. 

Την οικογένεια σας, τα παιδιά σας, την υγεία σας, τους φίλους σας. Αν όλα τα άλλα χαθούν και σας μείνουν μόνο αυτά, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι πλήρης. Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν τα αλλά πράγματα στη ζωή σας που έχουν σημασία, τη δουλειά σας, το σπίτι σας και το αυτοκίνητο σας. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα. Τα πιο μικρά και τα πιο ασήμαντα. Αν ρίξετε την άμμο πρώτα στο βάζο δεν θα μείνει χώρος ούτε για τα βότσαλα αλλά ούτε και για τις μπάλες του γκολφ. Το ίδιο ισχύει και στη ζωή. 

Εάν ξοδεύετε όλο το χρόνο και την ενέργειά σας στα πιο ασήμαντα πράγματα, ποτέ δεν θα έχετε χώρο για τα πράγματα που αξίζουν πραγματικά. Δώστε λοιπόν προσοχή στα σημαντικά πράγματα στη ζωή σας. Απολαύστε το χρόνο με την οικογένεια σας. Πηγαίνετε να δειπνήσετε με τη σύζυγο σας. Παίξτε παιχνίδια με τα παιδιά σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για να καθαρίσετε το σπίτι ή να αγοράσετε πράγματα στον εαυτό σας. Προσέξτε πρώτα από όλα τις μπάλες του γκολφ που πραγματικά έχουν σημασία. 

Τα υπόλοιπα είναι απλά.. άμμος.» Τότε χτύπησε το κουδούνι και οι μαθητές σηκώθηκαν να βγουν από την αίθουσα. Πριν φύγουν όλοι ένας που κάθονταν στο βάθος της αίθουσας φώναξε στον καθηγητή: «Ναι, αλλά ποτέ δεν μας είπατε τι αντιπροσωπεύει η μπύρα!» 

Ο καθηγητής χαμογέλασε και του είπε: «Είμαι χαρούμενος που με ρώτησες. Τι αντιπροσωπεύει η μπύρα; Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη νομίζετε πως είναι η ζωή σας. Πάντα θα υπάρχει χώρος για μια μπύρα με έναν πολύ καλό σας φίλο». 

http://stamosnews.blogspot.gr/

Στο πάρα κάτω ποίημα "ΠΑΤΕΡΕΣ" ο ποιητής Κωστής Παλαμάς μας παραγγέλνει...

            ΠΑΤΕΡΕΣ, ΚΩΣΤΗΣ  ΠΑΛΑΜΑΣ

(απόσπασμα)

Μέσα στο παρακάτω έργο του ο Παλαμάς πολλές φορές παραγγέλλει στις νέες γενιές να συνεχίσουν τον πνευματικό διαφωτισμό του λαού και να αγωνιστούν για την προκοπή τους.

Τους συμβουλεύει να κρατήσουν από την παράδοση ό,τι συμφωνεί με τις αλλαγμένες κοινωνικές συνθήκες, και να γκρεμίσουν ό,τι έχει ξεπεραστεί και εμποδίζει την πρόοδο!

 

Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,

όπως το βρεις κι όπως το δεις να μην το παρατήσεις.

Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα

και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτυνε τη γη του,

κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,

και να του φέρνεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας,

κι αν αγαπάς τ’ ανθρωπινά κι όσα άρρωστα δεν είναι,

ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν,

και τη ζωντάνια σπείρε του μ’ όσα γερά, δροσάτα.

Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής.

Κι αν είναι  κι έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα,

κι όσα δέντρα για τίποτ’ άλλο δε ’φελάν παρά για μετερίζια,

μη φοβηθείς το χαλασμό. 

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφ’ το,και χτίσε κάστρο απάνου του και ταμπουρώσου μέσα,για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούρια γέννα π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νά ’ρθει, κι όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων.

Φτάνει μια ιδέα να σ’ το πει, μια ιδέα να σ’ το προστάξει, κορόνα ιδέα, ιδέα σπαθί, που θα είν’ απάνου απ’ όλα.

Το παιδί οφείλει να μην παρατήσει το περιβόλι που θα κληρονομήσει. Να το σκάψει βαθύτερα και να το περιφράξει ασφαλέστερα. Να το περιποιηθεί, να το εμπλουτίσει, να το κλαδέψει, ποτίζοντάς το με αγνό νερό πηγής. Οφείλει να ξορκίσει τα ξωτικά, να φύγουν, για να αναπτυχθεί περισσότερο. Γενικά, το παιδί πρέπει να κουμαντάρει, να ελέγχει το περιβόλι.

Αν όμως έρθουν χρόνια δίσεχτα, αν πέσουν καιροί οργισμένοι, αν τα πουλιά εξαφανισθούν και τα δέντρα μείνουν  κούτσουρα, τότε «μη φοβηθείς το χαλασμό. Φωτιά! Τσεκούρι!».  Να χερσώσεις το περιβόλι και να χτίσεις επάνω του κάστρο. Πάλεψε, για την καινούρια γέννα. Φτάνει μια ιδέα να σ’ το προστάξει, μια ιδέα που θα ’ναι πάνω από όλα.

Η Ελλάδα είναι αρχαία και παντοτινή, βρίσκεις όμως τη δύναμη του αρχαίου στο περπάτημα του νέου, όπως στη συμπεριφορά ενός παιδιού επιβιώνει η στάση του πατέρα ή της μάνας.