ΑΓΑΠΗ - ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ!

«Κι αν έχω όλη την πίστη ώστε να μπορώ και βουνά να μετακινώ, μα δεν έχω αγάπη, είμαι ένα μηδενικό.» Απόστολος Παύλος

Εάν υποθέσωμεν ότι ομιλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπην, έγινα όμοιος προς τον άψυχον  χαλκόν, που βουίζει, όταν τον κτυπούν, ή προς το κύμβαλον, που βγάζει θορυβώδη και χωρίς σημασίαν ήχον.2  Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και εάν γνωρίζω όλα τα μυστικά σχέδια των βουλών του Θεού και έχω όλην την γνώσιν, που ειμπορεί να αποκτήση ο άνθρωπος, και εάν έχω κάθε βαθμόν πίστεως, ώστε να μεταθέτω και βουνά ακόμη, δεν έχω όμως αγάπην, δεν είμαι τίποτε. 3 Και εάν 

διαθέσω όλα τα υπάρχοντά μου δια να θρέψω με ψωμιά τους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου δια να καώ, δεν έχω ομως αγάπην, δεν ωφελούμαι τίποτε από τας θυσίας αυτάς. 4 Εκείνος, που έχει την αγάπην, είναι μεγαλόψυχος, ανεκτικός και με πλατειά καρδιά, γίνεται ευεργετικός και ωφέλιμος, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν ξιππάζεται και δεν φέρεται με αλαζονείαν και προπέτειαν, δεν φουσκώνει από οίησιν και υπερηφάνειαν,  5 δεν πράττει τίποτε το άσχημον, δεν ζητεί τα ιδικά της συμφέροντα, δεν ερεθίζεται από θυμόν και οργήν, δεν σκέπτεται ποτέ κακόν κατά του πλησίον, ούτε 

λογαριάζει το κακόν που έπαθε από αυτόν. 6 Δεν χαίρει, όταν βλέπει να γίνεται κάτι άδικον, χαίρει δε οταν βλέπη την αλήθειαν να επικρατή. 7 Σκεπάζει όλας τας ελλείψεις του πλησίου και δεν τον διαπομπεύει δι' αυτάς, σχηματίζει ευμενή πεποίθησιν υπέρ του αγαπωμένου εις  όλα, και όταν ευρίσκεται ενώπιον παρεκτροπών του πλησίον ελπίζει, ότι από όλας αυτάς θα διορθωθή ούτος, εις όλα δεικνύει υπομονήν δια τον πλησίον. 8 Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ, αλλά μένει πάντοτε βεβαία και ισχυρά, ακόμη και μετά τον θάνατόν μας. Είτε προφητείαι υπάρχουν τώρα ως χαρίσματα του Πνεύματος, θα καταργηθούν είτε χαρίσματα γλωσσών υπάρχουν, και αυτά θα παύσουν, είτε γνώσις 

υπάρχει θα καταργηθή και αυτή. 9 Θα καταργηθούν όλα αυτά εις την μέλλουσαν ζωήν. Διότι τώρα μερικώς και ατελώς γνωρίζομεν και μερικώς προφητεύομεν. Εις τον βίον αυτόν η γνώσις μας είναι περιορισμένη και οι προφήται μέρος μόνον των μυστηρίων της θείας σοφίας μας  αποκαλύπτουν. 10 Όταν δε εις τον μέλλοντα βίον έλθη το τέλειον και μας δοθή η τέλεια γνώσισ, τότε το μερικόν και ατελές θα καταργηθή. 11 Αυτό δε που ασς γράφω, θα το καταλάβετε καλύτερα με το εξής παράδειγμα: Όταν ήμην νήπιον, ως νήπιον ωμίλουν, ως νήπιον εσκεπτόμην, ως νήπιον έκρινα και εσυλλογιζόμην. Όταν όμως έγινα άνδρας, κατήργησα πλέον εκείνα τα νηπιώδη. Δεν ομιλώ πλέον σάν νήπιον, η 

σκέψις μου δε  και ο συλλογισμός μου είναι τώρα ώριμα και ανδρικά. Κατ' αναλογίαν ειμπορείτε να σχηματίσετε κάποιαν ιδέαν δια την γνώσιν και την άλλην τελειότητα, που θα μας δοθή εις την άλλην ζωήν.13 Διότι τώρα βλέπομεν σαν εις μετάλλινον καθρέπτην θαμπά και τόσον ατελώς, ώστε μας μένουν πολλά αινίγματα, που δεν ειμπορούμεν να τα εξηγήσωμεν. Τότε όμως θα ίδωμεν φανερά και καθαρά, διότι θα ίδωμεν κατ' ευθείαν πρόσωπον με πρόσωπον. Τώρα γνωρίζω μόνον ένα μέρος της αλήθειας. Τότε όμως θα λάβω τόσον τελείαν γνώσιν, όσον τέλεια με εγνώριζεν ο παντογνώστης Κύριος, όταν ενεργούσε την επιστροφήν μου και με εκαλούσεν εις το αποστολικόν αξίωμα. 13 Αυτά θα γίνουν εις την μέλλουσαν ζωήν. Τώρα δε εις την παρούσαν ζωήν μένουν η πίστις, η ελπίς, και  η αγάπη, αυτά τα τρία. 

Μεγαλυτέρα δε από αυτά είναι η αγάπη.

Μοιραστείτε  στα σχόλια τις δικές σας  σκέψεις  για το θέμα!