Το σύνδρομο του μεγαλείου, του εξαιρετικού, το έχω ζήσει στο μέγιστο βαθμό του. Να πρέπει να ξεπερνώ συνέχεια τον εαυτό μου, να είναι πάντα η επόμενη δουλειά μουκαι η επόμενη εμπειρία μου καλύτερη, να μετακινώ συνέχεια τα goal posts για να φτάσω κάτι ακόμα πιο μεγάλο και ακόμα πιο σπουδαίο…
Λογικό… εκατομμύρια πληροφορίες θα πολιορκήσουν το ραντάρ μου κάθε μέρα από τις οθόνες μου, και εκείνες που τελικά θα καταφέρουν να σπάσουν το φράγμα της προσοχής μου θα είναι αναγκαστικά ακραίες… ο,τι ακραία ασύνηθες, ακραία σοκαριστικό, ακραία μεγαλειώδες, ακραία απίστευτο, ακραία συνταρακτικό, θλιβερό, τρομακτικό ή ευχάριστο.…
Κι αφού ο «σκληρός» του μυαλού μου σιγά σιγά εθίζεται να καθηλώνεται μόνο από τα συνταρακτικά ή μεγαλειώδη… αίφνης η μισή και παραπάνω ζωή μου βγαίνει να είναι βαρετή κι ασήμαντη! Γιατί αν δεν είσαι σούπερ σπεσιαλ δεν είσαι τίποτα απολύτως…αν δεν έχεις εφεύρει έστω τη φωσφοριζέ καρφίτσα, αν δεν έχεις κολυμπήσει με πατίνια ή αν δεν έχεις πάει στο Πινατούμπο (ή έστω αν δεν έχεις σπάσει στο ξύλο μερικούς) πώς αντέχεις να ζεις; Βλέπω γύρω μου ανθρώπους (και τον εαυτό μου βέβαια) με την αγωνία να κάνουν περισσότερα, να πάνε ψηλότερα, να έχουν τα καλύτερα, να αποδείξουν περισσότερο τον εαυτό τους…να νιώθουν losers επειδή η Google βομβαρδίζει τους βολβούς των ματιών τους με χιλιάδες τυπάδες που έχουν πατήσει στο φεγγάρι (περίπου) ξυπνώντας απλά με καλή διάθεση το πρωί..χα!
Ακου λοιπόν, για να έχεις σωματική υγεία σου έχει πει ποτέ κανείς γιατρός ότι πρέπει να τρως αρνάκι με παγωτό μουστάρδας, σε φωλιά μελιτζάνας με σως τρυφερού ερωδιού; Δεν το νομίζω… θα σου έχει πει (προς απογοήτευση σου) να στραφείς στα μαρουλάκια, τα καρότα, και λάχανο όσο θες…κι αποκλείεται να μην έχεις γευτεί την ευφορία της απλής ντομάτας και φέτας πάνω στο φρέσκο ψωμί, το ίδιο χρειάζεται και η ψυχή! Να αντέχεις να αγαπάς το απλό και λιτό. Να μπορείς να απολαμβάνεις ναι, το ασήμαντο, το ανεπιτήδευτο κι ας σε περιβάλλει το ακριβώς αντίθετο. Nα έχεις το χάρισμα της αυτάρκειας...Να μπορείς να ελέγχεις την πείνα σου για όσα δεν έχεις, κι αντί να λιμοκτονείς τρώγοντας ασταμάτητα, να μπορείς να πεις «χόρτασα», ειμαι καλά, είμαι ΟΚ όπως είμαι!
Θα ψηφίσω κι εγώ, όπως πιστεύω κι όλοι μας! Oχι στην αποχή...
Πηγή: F/B, Agnes Alice Mariakaki
Λογικό… εκατομμύρια πληροφορίες θα πολιορκήσουν το ραντάρ μου κάθε μέρα από τις οθόνες μου, και εκείνες που τελικά θα καταφέρουν να σπάσουν το φράγμα της προσοχής μου θα είναι αναγκαστικά ακραίες… ο,τι ακραία ασύνηθες, ακραία σοκαριστικό, ακραία μεγαλειώδες, ακραία απίστευτο, ακραία συνταρακτικό, θλιβερό, τρομακτικό ή ευχάριστο.…
Κι αφού ο «σκληρός» του μυαλού μου σιγά σιγά εθίζεται να καθηλώνεται μόνο από τα συνταρακτικά ή μεγαλειώδη… αίφνης η μισή και παραπάνω ζωή μου βγαίνει να είναι βαρετή κι ασήμαντη! Γιατί αν δεν είσαι σούπερ σπεσιαλ δεν είσαι τίποτα απολύτως…αν δεν έχεις εφεύρει έστω τη φωσφοριζέ καρφίτσα, αν δεν έχεις κολυμπήσει με πατίνια ή αν δεν έχεις πάει στο Πινατούμπο (ή έστω αν δεν έχεις σπάσει στο ξύλο μερικούς) πώς αντέχεις να ζεις; Βλέπω γύρω μου ανθρώπους (και τον εαυτό μου βέβαια) με την αγωνία να κάνουν περισσότερα, να πάνε ψηλότερα, να έχουν τα καλύτερα, να αποδείξουν περισσότερο τον εαυτό τους…να νιώθουν losers επειδή η Google βομβαρδίζει τους βολβούς των ματιών τους με χιλιάδες τυπάδες που έχουν πατήσει στο φεγγάρι (περίπου) ξυπνώντας απλά με καλή διάθεση το πρωί..χα!
Ακου λοιπόν, για να έχεις σωματική υγεία σου έχει πει ποτέ κανείς γιατρός ότι πρέπει να τρως αρνάκι με παγωτό μουστάρδας, σε φωλιά μελιτζάνας με σως τρυφερού ερωδιού; Δεν το νομίζω… θα σου έχει πει (προς απογοήτευση σου) να στραφείς στα μαρουλάκια, τα καρότα, και λάχανο όσο θες…κι αποκλείεται να μην έχεις γευτεί την ευφορία της απλής ντομάτας και φέτας πάνω στο φρέσκο ψωμί, το ίδιο χρειάζεται και η ψυχή! Να αντέχεις να αγαπάς το απλό και λιτό. Να μπορείς να απολαμβάνεις ναι, το ασήμαντο, το ανεπιτήδευτο κι ας σε περιβάλλει το ακριβώς αντίθετο. Nα έχεις το χάρισμα της αυτάρκειας...Να μπορείς να ελέγχεις την πείνα σου για όσα δεν έχεις, κι αντί να λιμοκτονείς τρώγοντας ασταμάτητα, να μπορείς να πεις «χόρτασα», ειμαι καλά, είμαι ΟΚ όπως είμαι!
Θα ψηφίσω κι εγώ, όπως πιστεύω κι όλοι μας! Oχι στην αποχή...
Πηγή: F/B, Agnes Alice Mariakaki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου